လာရီေရရင္
ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 27 2008 13:09 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ဘန္ေကာက္(မဇၩိမ)။ ။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို ခ်က္ခ်င္းေပးရန္ ေနာက္ထပ္ မလုပ္ႏိုင္ပါက လာမည့္ ၁၂ လအတြင္း လူနာ ေပါင္း ၂၅ဝဝဝ ခန္႔သည္ ေအ့ဒ္စ္ေရာဂါျဖင့္ ေသၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္ငံတကာ အကူ အညီေပးေရး ေအဂ်င္စီတခုက ေျပာၾကား လိုက္ပါသည္။
စစ္အစိုးရသည္ ေဆးကုသမႈ လိုအပ္ေနေသာ ေဝဒနာရွင္မ်ားထဲမွ အနည္းစုေလးမွ်ကိုသာ အကူ အညီ ေပးေနၿပီး၊ လာမည့္ ႏွစ္အနည္း ငယ္အတြင္း လူေပါင္း ၂ သိန္း ၅ ေသာင္းခန္႔မွာ အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနရသည္ဟု နယ္စည္းမထား ဆရာဝန္မ်ားအဖြဲ႔ MSF က ေျပာၾကား လိုက္ပါသည္။
ယင္းတုိ႔အထဲမွ လူေပါင္း ၇၆ဝဝဝ ခန္႔မွာ ေရာဂါကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ပံုမွန္ဘဝအတိုင္း ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည့္ ကုသမႈျဖစ္ေသာ ေအအာတီေဆးကို ခ်က္ခ်င္း ေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ ရပါသည္။
"ယမန္ႏွစ္က AIDS ႏြယ္ေသာ ေရာဂါမ်ားျဖင့္ လူေပါင္း ၂၅ဝဝဝ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရသည္။ အကယ္၍သာ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက အဆုိပါ ART ေဆးကို တိုးျမႇင့္ေပးပို႔ ကူညီျခင္းမျပဳပါက လာမည့္ ၁၂ လအတြင္း ထိုအေရအတြက္ထက္ ပိုေသာ ေဝဒနာသည္မ်ား ေသဆံုးရပါလိမ့္မယ္" ဟု MSF ၏ ရန္ကုန္႐ုံး အၾကီးအကဲ ဖရန္စမစ္ က ေျပာပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ HIV ေဝဒနာသည္ ၄ ဦးလွ်င္ ၁ ဦးသာ ART ေဆးရၾကၿပီး၊ ထိုအေရအတြက္မွာ ၁၅ဝဝဝ သာရွိ သည္ဟု ဖရန္စမစ္ က ေျပာပါသည္။ ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ MSF က ခ်က္ခ်င္း ကုသမႈေပးရန္ လိုအပ္ေနသည့္ ေဝဒနာသည္ ၇၆ဝဝဝ အနက္ ၁၁ဝဝဝ ကို ကုသမႈမ်ား ေပးလ်က္ ရွိပါသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အျခားအစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေနာက္ထပ္လူေပါင္း ၄ဝဝဝ အတြက္ ART ေဆး မ်ားေပးသည္ဟု ဖရန္စမစ္၏ အေျပာအရ သိရပါသည္။
သို႔ေသာ္ MSF အေနျဖင့္ မၾကာေသးခင္က “အလြန္ေၾကကြဲဘြယ္ေကာင္းေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္” ကိုမလႊဲသာ ဘဲ ခ်မွတ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ဤဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ သူတို႔ ကုသေပးႏိုင္ေသာ လူနာသစ္ အေရအတြက္ကို အၾကီးအက်ယ္ ေလွ်ာ့ခ် ခဲ့ရသည္။ "က်ေနာ္တုိ႔ ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေဆးခန္းေတြမွာ မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးသား လူနာေဟာင္းေတြကိုဘဲ ကုသမႈ ဆက္ေပး ႏိုင္ပါေတာ့တယ္" ဟု သူက ေျပာပါသည္။
MSF ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ HIV/AIDS ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ က်န္းမာ ေရး ဝန္ၾကီးဌာနက ယင္းတို႔ ၏ တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔တြင္ ရွိေသာ ေဆး႐ုံ ၂၂ ႐ုံတြင္ ခန္႔မွန္းေျခ လူနာေပါင္း ၁၈ဝဝ ကိုသာ ART ေဆးေပး ကုသႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ေရးသား ထားပါသည္။ ဤ “တားဆီး ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ကံၾကမၼာတရပ္” အမည္ရွိ အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာအစိုးရသည္ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ားအတြက္ စုစုေပါင္းေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ သိန္းမွ်သာ သံုးစြဲခဲ့သည္ဟု ေရးသား ေဖၚျပထားသည္။
ယင္းတို႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလအတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ဤအာရွတိုက္တြင္ အဆိုးဝါးဆံုး HIV/AIDS ကပ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြါးေနသည့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္မ်ားမွာ မလံု ေလာက္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ "ဒီေလာက္ အတိုင္းအတာနဲ႔ ဆုိးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္ပြါးေနတဲ့ အၾကပ္အတည္း တရပ္ျဖစ္တဲ့ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ HIV လူနာေတြကို အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခု NGO ထဲက ကုသေပးေနရတယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႔လဲမက်ဘူး၊ လက္ခံႏိုင္ စရာလဲ မရွိဘူး" ဟု ဖရန္စမစ္ က မဇၩိမကို ေျပာပါသည္။
ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အသက္မ်ားကို ကယ္ဆယ္လိုသည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္း အဝိုင္း အေနျဖင့္ ေနာက္ ထပ္ အမ်ားၾကီးလုပ္ဘို႔ လိုပါေသးသည္။ ဤသို႔ ေသရမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရ သူထဲတြင္ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသား လူနာတဦးလည္း ပါသည္။ "က်ေနာ္ေတာ့ ေသေတာ့မယ္လို႔ ထင္တာဘဲ၊ ဒီ့ထက္ သက္သာေအာင္လဲ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေတာ့ဘူး။ ေဆးကုလို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်ေနာ္က မဝယ္ႏိုင္ဘူး၊ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံမွ မရွိတာ။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေတာ့ AIDS နဲ႔ေသေတာ့မယ္လို႔ ထင္တာ ဘဲ" ဟု ထိုလူနာေလးက ေျပာပါသည္။
ဤအသက္ကယ္ေဆးေပးကုသမႈအတြက္ လူနာတဦးလွ်င္ တႏွစ္ကိုေဒၚလာ ၁၂ဝ သာ MSF ကယူသည္ ဟု ဆို ပါ သည္။ "ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ အက်ဳိးမဲ့ ေသဆံုးမကုန္ရေအာင္ ျမန္မာ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္ေတြအေနနဲ႔ ဒီ လူနာေတြ အတြက္ ကုသမႈပိုေပးႏိုင္ဘို႔ အလႉေငြ ရံပံုေငြ တခု ထူေထာင္ထားသင့္ပါ တယ္" ဟု ဖရန္စမစ္ ကသတိေပးပါသည္။
ေပးလိုက္ေသာ အကူအညီမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ႏွင့္ သင့္ေတာ္စြာ သံုးစြဲပါ့မလားဟူေသာ စုိးရိမ္မႈေၾကာင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလႉရွင္ အၾကီးစား အနည္းငယ္ကသာ လိုအပ္ေသာ အကူအညီမ်ားကို ေထာက္ပံ့ ေပး အပ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအက်ဳိးဆက္အတြက္ ခံရသည္မွာမူ ျမန္မာျပည္သားမ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု MSF က ေျပာပါသည္။ HIV/AIDS ကို တိုက္ဖ်က္ေရးသည္ လူတိုင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို ARV ေဆးရေနသည့္ အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသားလူနာတဦးက ယခုကဲ့သို႔ ေျပာပါသည္။ "ဒီေရာဂါ ကို တိုက္ ဖ်က္ဘို႔ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ ရွိပါတယ္။ AIDS လူနာေတြကို ကူညီတဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံသား၊ အဖြဲ႔အစည္း၊ အစိုးရ မခြဲျခားဘဲ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ လူတိုင္းမွာ ရွိရပါမယ္"။
ဤကုသမႈကို ေပးအပ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေသာ အေျခခံ အေဆာက္အအံုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရႏိုင္သည္ဟု MSF က ယံုၾကည္ပါသည္။ လိုအပ္ သည္မွာ ARV ေဆးပိုရဘို႔ဘဲ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကုသမႈအတြက္ ေဆး ျဖန္႔ျဖဴးမႈကို အစုိးရ ေဆး႐ုံမ်ားမွ ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤနည္းသည္သာ အထိေရာက္ဆံုး ေဆး ျဖန္႔ျဖဴးေရးစနစ္ ျဖစ္သည္ ဟု MSF က ယံုၾကည္ပါသည္။ "ဒီနည္းကို က်ေနာ္တို႔ ငွက္ဖ်ားကုသေရးအတြက္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ ေဒသ) ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ သံုးခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ စီမံခ်က္အရ ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ ေဆး႐ုံေတြက “ဖ်ားနာလူနာ” အေရအတြက္ကို တလမွာ လူ ၃ဝ ကေန ၁၈ဝဝ အထိတက္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္"ဟု သူက ေျပာပါသည္။ ဤဖ်ား နာလူနာမ်ားထဲတြင္ အနည္းဆံုးတဝက္မွာ ငွက္ဖ်ားလူနာမ်ား ျဖစ္ၾက သည္။
ထို႔ျပင္ HIV လူနာမ်ားကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ အကူအညီေပးလုိသည့္ ပုဂၢလိက ဆရာဝန္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း MSF က အခိုင္အမာ ေျပာပါသည္။
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိမွ ေဒသခံဆရာဝန္တဦးဆိုလွ်င္ MSF မွ ေထာက္ပံ့ေပးေသာေဆးမ်ားျဖင့္ သူ႔ေဆးခန္းတြင္ လူနာ ၅ဝ ကို အခမဲ့ ကုေပးေန ပါသည္။ "လိုေနတာက ကုသမႈေပးႏိုင္မဲ့ ေဒသခံ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဆရာဝန္ေတြကို ကြန္ရက္ကေလး တခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးဘို႔ပါဘဲ" ဟု ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ ဤအစီအစဥ္ကို ထူေထာင္ ရန္ ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဖရန္စမစ္ က ဆုိသည္။
လာဘ္စားမႈႏွင့္ ခိုးယူမႈမ်ားမွာ မေရွာင္လႊဲႏိုင္သည့္ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔၏ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရး စနစ္သည္ ေဆးျဖန္႔ျဖဴးမႈ စနစ္ကို ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ လုပ္ရာ၌ ထိေရာက္မႈရွိသည္ဟု MSF က ယံုၾကည္ ပါသည္။ အစပိုင္းတြင္ ဤစီမံခ်က္၌ ပါဝင္သည့္ ေဆးခန္းမ်ား အားလံုးကို သူတို႔ အဖြဲ႔အစည္းက ပံုမွန္ ဝင္ေရာက္စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ပါသည္။ ေဆးခိုးယူသည္၊ ေဆးအတုမ်ား အစားထိုး ေပးေဝသည္ဟု ေတြ႔ ရွိ သည့္က်န္းမာေရးဌာန အားလံုးကို အကူအညီမ်ား ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ေတာက္သည္။ သူတုိ႔အဖြဲ႔သည္ သူတို႔၏ ေစာင့္ ၾကည့္ေလ့လာေရးစနစ္၏ အစိတ္အပိုင္း တရပ္အေနျဖင့္ “လူနာအတု” မ်ားကိုပင္ ထိုေဆးေပးခန္းမ်ား သို႔ ေစလႊတ္သည္။
MSF သည္ ARV ေဆးမ်ားတင္သြင္းရန္ အစိုးရထံမွ သြင္းကုန္ ခြင့္ျပဳခ်က္မ်ား ရထားၿပီး၊ ေဆးမ်ား ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ လူနာမ်ားႏွင့္ ေဆးခန္းမ်ားထံသို႔ ေပးပို႔သည္အထိ MSF ၏ ၾကီးၾကပ္မႈေအာက္တြင္သာ ရွိသည္။ "အဲဒီမွာ အလြဲသံုးစားလုပ္လို႔ကို မရပါဘူး" ဟု ဖရန္စမစ္က အခိုင္အမာေျပာသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုေဆးမ်ား သည္ အစိုးရအခြန္မ်ားမွလဲ ကင္းလြတ္ခြင့္ရသည္။
သို႔ေသာ္ ေလ့လာသူအမ်ားစုကမူ သံသယ ရွိၾကပါသည္။ "ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေပးတဲ့ အကူအညီ အေတာ္မ်ားမ်ား အလဟႆ ျဖစ္သြား တာ ဘဲ။ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႔ လိုအဖြဲ႔မ်ဳိးလက္ထဲ ေရာက္သြားၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့တာ" ဟု ျမန္မာ့စီးပြါးေရးရာ ကၽြမ္းက်င္ သူ ၾသစေၾတလ်ႏိုင္ငံ Macquarie တကၠသုိလ္ မွ ပါေမာကၡ ေရွာင္တာနဲလ္ က မဇၩိမကို ေျပာပါသည္။ "က်ေနာ္တုိ႔ သိတာေတာ့အကူအညီ ဆို တာ အဖြဲ႔အစည္း ေနာက္ခံေတြရွိမွ စီးပြါးေရး အေျခခံ ေလးေတြရွိမွ အလုပ္ျဖစ္တာ၊ ဒါေတြရွိမွ ဒီလိုမ်ဳိးအကူအညီေတြကို စစ္မွန္တဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳး မႈတရပ္ျဖစ္ေအာင္ အရွိန္ၾသဇာ သံုးေပးႏုိင္မွာ" ဟုလည္း သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။
ေမလဆန္းက ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ၏ အစိတ္အပိုင္းအခ်ဳိ႔ကို တိုက္ခတ္သြားခဲ့ေသာ အဖ်က္စြမ္းအား ၾကီးမားလွ သည့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းၾကီး ၿပီးကတဲက လူသားခ်င္းစာနာသည့္ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ သည့္ ေဒသခံ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း ၵြဥ မ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အလ်င္အျမန္ ေပၚထြက္ ၾကီးထြားလာခဲ့ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ နာဂစ္ ဒုကၡသည္မ်ားကို အကူအညီေပးရန္ ၾကိဳးစားသည့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားကို အစိုးရက ႏွိမ္နင္းခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ အမ်ားအျပား စိတ္ပ်က္သြားခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ ကယ္ဆယ္ကူညီေရး ၾကိဳးပန္းမႈမ်ား လုပ္ခဲ့သည့္အတြက္ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ေထာင္ဒဏ္ ၄၅ ႏွစ္ အျပစ္ေပးခဲ့သည့္အတြက္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း အမ်ားအျပားမွာ ဆက္လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ အမ်ားအျပားမွာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဆဲပင္ ရွိသည္ ဟု ဖရန္စမစ္ က ေျပာသည္။ "အ လုပ္လုပ္ရင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လူအမ်ား အာ႐ုံမစိုက္ေအာင္ လွ်ဳိ႔ဝွက္လုပ္ဘို႔ဘဲ လိုတယ္။ ဒါလြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္အတြင္း ရခဲ့တဲ့ သင္ ခန္းစာဘဲ"။
သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံ အကူအညီေပးေရး အလႉရွင္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံကို အကူအညီမယ္မယ္ရရ ေပးရန္ ဝန္ေလး ကုန္ၾကသည္ကိုလည္း နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ရေနေသာ အကူအညီသည္ သူ႔အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ကေမၻာဒီး ယားႏွင့္ လာအိုတို႔ ရေနေသာ အကူအညီ၏ အစိတ္အပိုင္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိပါသည္ဟု MSF က ယင္းတုိ႔၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေထာက္ ျပ ထားပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ရေနေသာ အကူအညီသည္ လူတဦးလွ်င္ ၃ ေဒၚလာေအာက္သာ ရွိၿပီး၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ လာအို တို႔မွာ တဦးလွ်င္ ေဒၚလာ ၄ဝ ႏွင့္ ၅ဝ အသီးသီး ရွိသည္။ လာအိုႏိုင္ငံတြင္ ARV ေဆးေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္ေနေသာ HIV လူနာ ၉ဝ %ေက်ာ္ မွာ အစိုးရ ျဖန္႔ျဖဴးေရးစနစ္မွ ေဆးဝါးကုသမႈမ်ား ရေနသည္။ ယင္းေဆးဝါးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ေငြေၾကး အေထာက္ အပံ့ျဖင့္ ရရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ ထိုသို႔ေသာ အေထာက္အပံ့မ်ား ရဘုိ႔ မေမွ်ာင့္လင့္ႏိုင္ပါ။ "ကေမၻာဒီးယားနဲ႔ လာအုိမွာ ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈက သူတုိ႔မွာရွိခဲ့တဲ့ ခ်ဳိ႔ယြင္းခ်က္ေတြအတြက္ “ေခတ္မီတဲ့” အျမင္ရွိတယ္။ စီးပြါးေရး တိုးတက္မႈကိုဘဲ အေလးထားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒါမ်ဳိး မေတြ႔ရေသးဘူး။ ျမန္မာျပည္ အစိုးရကေတာ့ စီးပြါးေရး တိုးတက္မႈနဲ႔ ေခတ္မီေရးကို အေရးမစိုက္တဲ့ပံု ရွိတယ္။ အမ်ဳိးသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးကိုပဲ ပိုအေလးထားတယ္" ဟု ပါေမာကၡတားနဲလ္ က ေျပာပါသည္။
အစီရင္ခံစာ၏ နိဂံုးတြင္ MSF က ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ HIV ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရေသာ လူနာမ်ားကို ယခုထက္ပို၍ အမ်ားၾကီး ကူညီ ရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံ၏ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ၾကီး တခုလံုးကိုလည္း ယခုထက္ပို၍ အကူအညီ အမ်ားၾကီး ပိုေပးရန္လိုသည္ဟု တကယ့္ ျပႆနာကုိ နီးနီးစပ္စပ္ ေထာက္ျပထားသည္။ ျမန္မာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားသည္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈအတြက္ လူတဦးလွ်င္ တႏွစ္အတြက္ ဆင့္ ၇ဝ သာသံုးစြဲရာ အိမ္နီးခ်င္း ကေမၻာဒီးယား ႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းစာလွ်င္ပင္ အပံုၾကီးနည္းသည္။
"HIV/AIDS ေဝဒနာသည္ေတြအတြက္ ျမန္မာအစိုးရ သံုးစြဲတဲ့ တႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၂ သိန္းဆိုတဲ့ မျဖစ္စေလာက္ ေငြဟာ အစိုးရကသဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ ေရာင္းလို႔ တေန႔ ရတဲ့ဝင္ေငြရဲ့ ဆယ္ပံုတပံုဘဲ ရွိပါတယ္" ဟု ပါေမာကၡတားနား က ေထာက္ျပ ေဝဘန္ပါသည္။ "ႏုိင္ငံျခားအရံေငြ ေဒၚလာ ၄ ဘီလ်ံရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ သံုးစြဲဘို႔ ေငြမရွိတဲ့ ဆင္းေတာင့္ဆင္းရဲႏုိင္ငံ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"။
အကူအညီေပးေရးဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ အျမင္တြင္ ဤသုိ႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား၏ အေရးကုိ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပင္ အေရး မစိုက္သည့္ အခ်က္သည္ စစ္အစိုးရအတြက္ အကူအညီ ပိုရေရးတြင္ အဓိက အတားအဆီး အခက္အခဲၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ ုျပည္သူ႔ လူထု အတြက္ ပိုလုပ္မေပးသေရြ႔ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းထံမွ ရက္ရက္ေရာေရာအကူ အညီမ်ားရရန္ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါ။ ဤလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ စစ္အစိုးရတြင္ အရင္းအျမစ္မ်ား လုိတာထက္ ပို၍ ရွိပါသည္။ ထုိအေတာအတြင္းတြင္ေတာ့ AIDS ႏြယ္ေသာ ေရာဂါမ်ား ႏွင့္ ငွက္ဖ်ား၊ တီဘီ၊ ကေလးသူငယ္ေသဆံုးမႈ၊ အဟာရ မျပည့္ဝျခင္း စသည့္ ေရာဂါမ်ဳိးစံုေၾကာင့္ တႏွစ္လွ်င္ လူေပါင္း ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ေသဆံုးေနၾကရပါဦးမည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ဝမ္းနည္းဘြယ္ အေကာင္းဆံုးကိစၥမွာ အဆုိပါ ေသဆံုးမႈ အားလံုးသည္ အလြယ္တကူ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ား ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/2056-hivaids-.html
ၾကာသပေတးေန႔၊ ႏုိဝင္ဘာလ 27 2008 13:09 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္
ဘန္ေကာက္(မဇၩိမ)။ ။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈကို ခ်က္ခ်င္းေပးရန္ ေနာက္ထပ္ မလုပ္ႏိုင္ပါက လာမည့္ ၁၂ လအတြင္း လူနာ ေပါင္း ၂၅ဝဝဝ ခန္႔သည္ ေအ့ဒ္စ္ေရာဂါျဖင့္ ေသၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္ဟု ႏိုင္ငံတကာ အကူ အညီေပးေရး ေအဂ်င္စီတခုက ေျပာၾကား လိုက္ပါသည္။
စစ္အစိုးရသည္ ေဆးကုသမႈ လိုအပ္ေနေသာ ေဝဒနာရွင္မ်ားထဲမွ အနည္းစုေလးမွ်ကိုသာ အကူ အညီ ေပးေနၿပီး၊ လာမည့္ ႏွစ္အနည္း ငယ္အတြင္း လူေပါင္း ၂ သိန္း ၅ ေသာင္းခန္႔မွာ အႏၱရာယ္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္ ေနရသည္ဟု နယ္စည္းမထား ဆရာဝန္မ်ားအဖြဲ႔ MSF က ေျပာၾကား လိုက္ပါသည္။
ယင္းတုိ႔အထဲမွ လူေပါင္း ၇၆ဝဝဝ ခန္႔မွာ ေရာဂါကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ပံုမွန္ဘဝအတိုင္း ေနထိုင္လုပ္ကိုင္ႏိုင္မည့္ ကုသမႈျဖစ္ေသာ ေအအာတီေဆးကို ခ်က္ခ်င္း ေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္ေနသူမ်ား ျဖစ္သည္ဟု ယံုၾကည္ ရပါသည္။
"ယမန္ႏွစ္က AIDS ႏြယ္ေသာ ေရာဂါမ်ားျဖင့္ လူေပါင္း ၂၅ဝဝဝ ေက်ာ္ ေသဆံုးခဲ့ရသည္။ အကယ္၍သာ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက အဆုိပါ ART ေဆးကို တိုးျမႇင့္ေပးပို႔ ကူညီျခင္းမျပဳပါက လာမည့္ ၁၂ လအတြင္း ထိုအေရအတြက္ထက္ ပိုေသာ ေဝဒနာသည္မ်ား ေသဆံုးရပါလိမ့္မယ္" ဟု MSF ၏ ရန္ကုန္႐ုံး အၾကီးအကဲ ဖရန္စမစ္ က ေျပာပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ HIV ေဝဒနာသည္ ၄ ဦးလွ်င္ ၁ ဦးသာ ART ေဆးရၾကၿပီး၊ ထိုအေရအတြက္မွာ ၁၅ဝဝဝ သာရွိ သည္ဟု ဖရန္စမစ္ က ေျပာပါသည္။ ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ MSF က ခ်က္ခ်င္း ကုသမႈေပးရန္ လိုအပ္ေနသည့္ ေဝဒနာသည္ ၇၆ဝဝဝ အနက္ ၁၁ဝဝဝ ကို ကုသမႈမ်ား ေပးလ်က္ ရွိပါသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ အျခားအစိုးရ မဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားက ေနာက္ထပ္လူေပါင္း ၄ဝဝဝ အတြက္ ART ေဆး မ်ားေပးသည္ဟု ဖရန္စမစ္၏ အေျပာအရ သိရပါသည္။
သို႔ေသာ္ MSF အေနျဖင့္ မၾကာေသးခင္က “အလြန္ေၾကကြဲဘြယ္ေကာင္းေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္” ကိုမလႊဲသာ ဘဲ ခ်မွတ္ခဲ့ရသည္ဟု ဆုိပါသည္။ ဤဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ သူတို႔ ကုသေပးႏိုင္ေသာ လူနာသစ္ အေရအတြက္ကို အၾကီးအက်ယ္ ေလွ်ာ့ခ် ခဲ့ရသည္။ "က်ေနာ္တုိ႔ ခုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေဆးခန္းေတြမွာ မွတ္ပံုတင္ထားၿပီးသား လူနာေဟာင္းေတြကိုဘဲ ကုသမႈ ဆက္ေပး ႏိုင္ပါေတာ့တယ္" ဟု သူက ေျပာပါသည္။
MSF ၏ ျမန္မာႏိုင္ငံ HIV/AIDS ေနာက္ဆံုး အစီရင္ခံစာတြင္ လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္အတြင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ က်န္းမာ ေရး ဝန္ၾကီးဌာနက ယင္းတို႔ ၏ တႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔တြင္ ရွိေသာ ေဆး႐ုံ ၂၂ ႐ုံတြင္ ခန္႔မွန္းေျခ လူနာေပါင္း ၁၈ဝဝ ကိုသာ ART ေဆးေပး ကုသႏိုင္ခဲ့သည္ဟု ေရးသား ထားပါသည္။ ဤ “တားဆီး ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ကံၾကမၼာတရပ္” အမည္ရွိ အဆိုပါ အစီရင္ခံစာတြင္ ျမန္မာအစိုးရသည္ HIV/AIDS ေဝဒနာရွင္မ်ားအတြက္ စုစုေပါင္းေငြ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂ သိန္းမွ်သာ သံုးစြဲခဲ့သည္ဟု ေရးသား ေဖၚျပထားသည္။
ယင္းတို႔၏ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည့္ ၅ ႏွစ္ၾကာ ကာလအတြင္း ျမန္မာစစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ဤအာရွတိုက္တြင္ အဆိုးဝါးဆံုး HIV/AIDS ကပ္ေရာဂါ ျဖစ္ပြါးေနသည့္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ တံု႔ျပန္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္မ်ားမွာ မလံု ေလာက္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ "ဒီေလာက္ အတိုင္းအတာနဲ႔ ဆုိးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္ပြါးေနတဲ့ အၾကပ္အတည္း တရပ္ျဖစ္တဲ့ ဒီေလာက္မ်ားတဲ့ HIV လူနာေတြကို အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခု NGO ထဲက ကုသေပးေနရတယ္ဆိုတာ လက္ေတြ႔လဲမက်ဘူး၊ လက္ခံႏိုင္ စရာလဲ မရွိဘူး" ဟု ဖရန္စမစ္ က မဇၩိမကို ေျပာပါသည္။
ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ အသက္မ်ားကို ကယ္ဆယ္လိုသည္ဆိုလွ်င္ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္း အဝိုင္း အေနျဖင့္ ေနာက္ ထပ္ အမ်ားၾကီးလုပ္ဘို႔ လိုပါေသးသည္။ ဤသို႔ ေသရမည့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနရ သူထဲတြင္ အသက္ ၂၈ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသား လူနာတဦးလည္း ပါသည္။ "က်ေနာ္ေတာ့ ေသေတာ့မယ္လို႔ ထင္တာဘဲ၊ ဒီ့ထက္ သက္သာေအာင္လဲ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေတာ့ဘူး။ ေဆးကုလို႔ ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ က်ေနာ္က မဝယ္ႏိုင္ဘူး၊ က်ေနာ့္မွာ ပိုက္ဆံမွ မရွိတာ။ ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္ေတာ့ AIDS နဲ႔ေသေတာ့မယ္လို႔ ထင္တာ ဘဲ" ဟု ထိုလူနာေလးက ေျပာပါသည္။
ဤအသက္ကယ္ေဆးေပးကုသမႈအတြက္ လူနာတဦးလွ်င္ တႏွစ္ကိုေဒၚလာ ၁၂ဝ သာ MSF ကယူသည္ ဟု ဆို ပါ သည္။ "ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ အက်ဳိးမဲ့ ေသဆံုးမကုန္ရေအာင္ ျမန္မာ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ အလႉရွင္ေတြအေနနဲ႔ ဒီ လူနာေတြ အတြက္ ကုသမႈပိုေပးႏိုင္ဘို႔ အလႉေငြ ရံပံုေငြ တခု ထူေထာင္ထားသင့္ပါ တယ္" ဟု ဖရန္စမစ္ ကသတိေပးပါသည္။
ေပးလိုက္ေသာ အကူအညီမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ႏွင့္ သင့္ေတာ္စြာ သံုးစြဲပါ့မလားဟူေသာ စုိးရိမ္မႈေၾကာင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အလႉရွင္ အၾကီးစား အနည္းငယ္ကသာ လိုအပ္ေသာ အကူအညီမ်ားကို ေထာက္ပံ့ ေပး အပ္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤအက်ဳိးဆက္အတြက္ ခံရသည္မွာမူ ျမန္မာျပည္သားမ်ားသာ ျဖစ္သည္ဟု MSF က ေျပာပါသည္။ HIV/AIDS ကို တိုက္ဖ်က္ေရးသည္ လူတိုင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥ ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္ကို ARV ေဆးရေနသည့္ အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ အမ်ဳိးသားလူနာတဦးက ယခုကဲ့သို႔ ေျပာပါသည္။ "ဒီေရာဂါ ကို တိုက္ ဖ်က္ဘို႔ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ ရွိပါတယ္။ AIDS လူနာေတြကို ကူညီတဲ့ေနရာမွာ ႏိုင္ငံသား၊ အဖြဲ႔အစည္း၊ အစိုးရ မခြဲျခားဘဲ လူသားခ်င္း စာနာ ေထာက္ထားတဲ့ စိတ္ဓါတ္ လူတိုင္းမွာ ရွိရပါမယ္"။
ဤကုသမႈကို ေပးအပ္ႏိုင္ရန္ လိုအပ္ေသာ အေျခခံ အေဆာက္အအံုမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ရႏိုင္သည္ဟု MSF က ယံုၾကည္ပါသည္။ လိုအပ္ သည္မွာ ARV ေဆးပိုရဘို႔ဘဲ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ကုသမႈအတြက္ ေဆး ျဖန္႔ျဖဴးမႈကို အစုိးရ ေဆး႐ုံမ်ားမွ ျပဳလုပ္ရန္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤနည္းသည္သာ အထိေရာက္ဆံုး ေဆး ျဖန္႔ျဖဴးေရးစနစ္ ျဖစ္သည္ ဟု MSF က ယံုၾကည္ပါသည္။ "ဒီနည္းကို က်ေနာ္တို႔ ငွက္ဖ်ားကုသေရးအတြက္ (ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ ေဒသ) ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ သံုးခဲ့ပါတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ စီမံခ်က္အရ ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ ေဆး႐ုံေတြက “ဖ်ားနာလူနာ” အေရအတြက္ကို တလမွာ လူ ၃ဝ ကေန ၁၈ဝဝ အထိတက္လာေအာင္ လုပ္ႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္"ဟု သူက ေျပာပါသည္။ ဤဖ်ား နာလူနာမ်ားထဲတြင္ အနည္းဆံုးတဝက္မွာ ငွက္ဖ်ားလူနာမ်ား ျဖစ္ၾက သည္။
ထို႔ျပင္ HIV လူနာမ်ားကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ အကူအညီေပးလုိသည့္ ပုဂၢလိက ဆရာဝန္မ်ားလည္းရွိေၾကာင္း MSF က အခိုင္အမာ ေျပာပါသည္။
ရန္ကုန္ၿမ့ဳိမွ ေဒသခံဆရာဝန္တဦးဆိုလွ်င္ MSF မွ ေထာက္ပံ့ေပးေသာေဆးမ်ားျဖင့္ သူ႔ေဆးခန္းတြင္ လူနာ ၅ဝ ကို အခမဲ့ ကုေပးေန ပါသည္။ "လိုေနတာက ကုသမႈေပးႏိုင္မဲ့ ေဒသခံ အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဆရာဝန္ေတြကို ကြန္ရက္ကေလး တခုျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးဘို႔ပါဘဲ" ဟု ယခုေလာေလာဆယ္တြင္ ဤအစီအစဥ္ကို ထူေထာင္ ရန္ ၾကိဳးစား ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဖရန္စမစ္ က ဆုိသည္။
လာဘ္စားမႈႏွင့္ ခိုးယူမႈမ်ားမွာ မေရွာင္လႊဲႏိုင္သည့္ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတို႔၏ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ေရး စနစ္သည္ ေဆးျဖန္႔ျဖဴးမႈ စနစ္ကို ထင္သာျမင္သာရွိေအာင္ လုပ္ရာ၌ ထိေရာက္မႈရွိသည္ဟု MSF က ယံုၾကည္ ပါသည္။ အစပိုင္းတြင္ ဤစီမံခ်က္၌ ပါဝင္သည့္ ေဆးခန္းမ်ား အားလံုးကို သူတို႔ အဖြဲ႔အစည္းက ပံုမွန္ ဝင္ေရာက္စစ္ေဆးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ပါသည္။ ေဆးခိုးယူသည္၊ ေဆးအတုမ်ား အစားထိုး ေပးေဝသည္ဟု ေတြ႔ ရွိ သည့္က်န္းမာေရးဌာန အားလံုးကို အကူအညီမ်ား ခ်က္ခ်င္း ျဖတ္ေတာက္သည္။ သူတုိ႔အဖြဲ႔သည္ သူတို႔၏ ေစာင့္ ၾကည့္ေလ့လာေရးစနစ္၏ အစိတ္အပိုင္း တရပ္အေနျဖင့္ “လူနာအတု” မ်ားကိုပင္ ထိုေဆးေပးခန္းမ်ား သို႔ ေစလႊတ္သည္။
MSF သည္ ARV ေဆးမ်ားတင္သြင္းရန္ အစိုးရထံမွ သြင္းကုန္ ခြင့္ျပဳခ်က္မ်ား ရထားၿပီး၊ ေဆးမ်ား ႏိုင္ငံတြင္းသို႔ ေရာက္လာသည္ႏွင့္ လူနာမ်ားႏွင့္ ေဆးခန္းမ်ားထံသို႔ ေပးပို႔သည္အထိ MSF ၏ ၾကီးၾကပ္မႈေအာက္တြင္သာ ရွိသည္။ "အဲဒီမွာ အလြဲသံုးစားလုပ္လို႔ကို မရပါဘူး" ဟု ဖရန္စမစ္က အခိုင္အမာေျပာသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုေဆးမ်ား သည္ အစိုးရအခြန္မ်ားမွလဲ ကင္းလြတ္ခြင့္ရသည္။
သို႔ေသာ္ ေလ့လာသူအမ်ားစုကမူ သံသယ ရွိၾကပါသည္။ "ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေပးတဲ့ အကူအညီ အေတာ္မ်ားမ်ား အလဟႆ ျဖစ္သြား တာ ဘဲ။ ျပည္ေထာင္စု ၾကံ့ခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႔ လိုအဖြဲ႔မ်ဳိးလက္ထဲ ေရာက္သြားၿပီး ေပ်ာက္သြားေတာ့တာ" ဟု ျမန္မာ့စီးပြါးေရးရာ ကၽြမ္းက်င္ သူ ၾသစေၾတလ်ႏိုင္ငံ Macquarie တကၠသုိလ္ မွ ပါေမာကၡ ေရွာင္တာနဲလ္ က မဇၩိမကို ေျပာပါသည္။ "က်ေနာ္တုိ႔ သိတာေတာ့အကူအညီ ဆို တာ အဖြဲ႔အစည္း ေနာက္ခံေတြရွိမွ စီးပြါးေရး အေျခခံ ေလးေတြရွိမွ အလုပ္ျဖစ္တာ၊ ဒါေတြရွိမွ ဒီလိုမ်ဳိးအကူအညီေတြကို စစ္မွန္တဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳး မႈတရပ္ျဖစ္ေအာင္ အရွိန္ၾသဇာ သံုးေပးႏုိင္မွာ" ဟုလည္း သူက ဆက္လက္ ေျပာဆိုသြားခဲ့ပါသည္။
ေမလဆန္းက ဧရာဝတီ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမ့ဳိ၏ အစိတ္အပိုင္းအခ်ဳိ႔ကို တိုက္ခတ္သြားခဲ့ေသာ အဖ်က္စြမ္းအား ၾကီးမားလွ သည့္ နာဂစ္ဆိုင္ကလံုး မုန္တိုင္းၾကီး ၿပီးကတဲက လူသားခ်င္းစာနာသည့္ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ သည့္ ေဒသခံ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔အစည္း ၵြဥ မ်ားႏွင့္ ရပ္ရြာအေျချပဳ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အလ်င္အျမန္ ေပၚထြက္ ၾကီးထြားလာခဲ့ ပါသည္။
သို႔ေသာ္ နာဂစ္ ဒုကၡသည္မ်ားကို အကူအညီေပးရန္ ၾကိဳးစားသည့္ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူမ်ားကို အစိုးရက ႏွိမ္နင္းခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ထုိပုဂၢိဳလ္ အမ်ားအျပား စိတ္ပ်က္သြားခဲ့ၾကသည္။ ဤသို႔ ကယ္ဆယ္ကူညီေရး ၾကိဳးပန္းမႈမ်ား လုပ္ခဲ့သည့္အတြက္ လူရႊင္ေတာ္ဇာဂနာကို ေထာင္ဒဏ္ ၄၅ ႏွစ္ အျပစ္ေပးခဲ့သည့္အတြက္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း အမ်ားအျပားမွာ ဆက္လုပ္ခ်င္စိတ္ မရွိေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။
သို႔ေသာ္ အမ်ားအျပားမွာ ျမစ္ဝကၽြန္းေပၚေဒသတြင္ လုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဆဲပင္ ရွိသည္ ဟု ဖရန္စမစ္ က ေျပာသည္။ "အ လုပ္လုပ္ရင္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ လူအမ်ား အာ႐ုံမစိုက္ေအာင္ လွ်ဳိ႔ဝွက္လုပ္ဘို႔ဘဲ လိုတယ္။ ဒါလြန္ခဲ့တဲ့ ၁ဝ ႏွစ္အတြင္း ရခဲ့တဲ့ သင္ ခန္းစာဘဲ"။
သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ အေနာက္ႏိုင္ငံ အကူအညီေပးေရး အလႉရွင္မ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံကို အကူအညီမယ္မယ္ရရ ေပးရန္ ဝန္ေလး ကုန္ၾကသည္ကိုလည္း နားလည္ႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ရေနေသာ အကူအညီသည္ သူ႔အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္ေသာ ကေမၻာဒီး ယားႏွင့္ လာအိုတို႔ ရေနေသာ အကူအညီ၏ အစိတ္အပိုင္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိပါသည္ဟု MSF က ယင္းတုိ႔၏ အစီရင္ခံစာတြင္ ေထာက္ ျပ ထားပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ရေနေသာ အကူအညီသည္ လူတဦးလွ်င္ ၃ ေဒၚလာေအာက္သာ ရွိၿပီး၊ ကေမၻာဒီးယားႏွင့္ လာအို တို႔မွာ တဦးလွ်င္ ေဒၚလာ ၄ဝ ႏွင့္ ၅ဝ အသီးသီး ရွိသည္။ လာအိုႏိုင္ငံတြင္ ARV ေဆးေသာက္သံုးရန္ လိုအပ္ေနေသာ HIV လူနာ ၉ဝ %ေက်ာ္ မွာ အစိုးရ ျဖန္႔ျဖဴးေရးစနစ္မွ ေဆးဝါးကုသမႈမ်ား ရေနသည္။ ယင္းေဆးဝါးမ်ားသည္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္း၏ ေငြေၾကး အေထာက္ အပံ့ျဖင့္ ရရွိေနျခင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ေတာ့ ထိုသို႔ေသာ အေထာက္အပံ့မ်ား ရဘုိ႔ မေမွ်ာင့္လင့္ႏိုင္ပါ။ "ကေမၻာဒီးယားနဲ႔ လာအုိမွာ ရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈက သူတုိ႔မွာရွိခဲ့တဲ့ ခ်ဳိ႔ယြင္းခ်က္ေတြအတြက္ “ေခတ္မီတဲ့” အျမင္ရွိတယ္။ စီးပြါးေရး တိုးတက္မႈကိုဘဲ အေလးထားတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ ဒါမ်ဳိး မေတြ႔ရေသးဘူး။ ျမန္မာျပည္ အစိုးရကေတာ့ စီးပြါးေရး တိုးတက္မႈနဲ႔ ေခတ္မီေရးကို အေရးမစိုက္တဲ့ပံု ရွိတယ္။ အမ်ဳိးသားစည္းလံုး ညီညြတ္ေရးနဲ႔ လံုျခံဳေရးကိုပဲ ပိုအေလးထားတယ္" ဟု ပါေမာကၡတားနဲလ္ က ေျပာပါသည္။
အစီရင္ခံစာ၏ နိဂံုးတြင္ MSF က ျမန္မာအစိုးရ အေနျဖင့္ HIV ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရေသာ လူနာမ်ားကို ယခုထက္ပို၍ အမ်ားၾကီး ကူညီ ရန္ လိုအပ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံ၏ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈစနစ္ၾကီး တခုလံုးကိုလည္း ယခုထက္ပို၍ အကူအညီ အမ်ားၾကီး ပိုေပးရန္လိုသည္ဟု တကယ့္ ျပႆနာကုိ နီးနီးစပ္စပ္ ေထာက္ျပထားသည္။ ျမန္မာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားသည္ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈအတြက္ လူတဦးလွ်င္ တႏွစ္အတြက္ ဆင့္ ၇ဝ သာသံုးစြဲရာ အိမ္နီးခ်င္း ကေမၻာဒီးယား ႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ ႏိႈင္းစာလွ်င္ပင္ အပံုၾကီးနည္းသည္။
"HIV/AIDS ေဝဒနာသည္ေတြအတြက္ ျမန္မာအစိုးရ သံုးစြဲတဲ့ တႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၂ သိန္းဆိုတဲ့ မျဖစ္စေလာက္ ေငြဟာ အစိုးရကသဘာဝ ဓါတ္ေငြ႔ ေရာင္းလို႔ တေန႔ ရတဲ့ဝင္ေငြရဲ့ ဆယ္ပံုတပံုဘဲ ရွိပါတယ္" ဟု ပါေမာကၡတားနား က ေထာက္ျပ ေဝဘန္ပါသည္။ "ႏုိင္ငံျခားအရံေငြ ေဒၚလာ ၄ ဘီလ်ံရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ သူ႔ႏိုင္ငံသားေတြအတြက္ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြအတြက္ သံုးစြဲဘို႔ ေငြမရွိတဲ့ ဆင္းေတာင့္ဆင္းရဲႏုိင္ငံ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး"။
အကူအညီေပးေရးဆိုင္ရာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၏ အျမင္တြင္ ဤသုိ႔ တိုင္းသူျပည္သားမ်ား၏ အေရးကုိ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းပင္ အေရး မစိုက္သည့္ အခ်က္သည္ စစ္အစိုးရအတြက္ အကူအညီ ပိုရေရးတြင္ အဓိက အတားအဆီး အခက္အခဲၾကီး ျဖစ္ေနသည္။ ုျပည္သူ႔ လူထု အတြက္ ပိုလုပ္မေပးသေရြ႔ ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းထံမွ ရက္ရက္ေရာေရာအကူ အညီမ်ားရရန္ မေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ပါ။ ဤလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ရန္ စစ္အစိုးရတြင္ အရင္းအျမစ္မ်ား လုိတာထက္ ပို၍ ရွိပါသည္။ ထုိအေတာအတြင္းတြင္ေတာ့ AIDS ႏြယ္ေသာ ေရာဂါမ်ား ႏွင့္ ငွက္ဖ်ား၊ တီဘီ၊ ကေလးသူငယ္ေသဆံုးမႈ၊ အဟာရ မျပည့္ဝျခင္း စသည့္ ေရာဂါမ်ဳိးစံုေၾကာင့္ တႏွစ္လွ်င္ လူေပါင္း ေထာင္ေပါင္း မ်ားစြာ ေသဆံုးေနၾကရပါဦးမည္။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ဝမ္းနည္းဘြယ္ အေကာင္းဆံုးကိစၥမွာ အဆုိပါ ေသဆံုးမႈ အားလံုးသည္ အလြယ္တကူ ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ ေရာဂါမ်ား ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ http://www.mizzimaburmese.com/news/inside-burma/2056-hivaids-.html
No comments:
Post a Comment