(နရသီဟပေတ့၏ ရာဇအိေျႏၵနဲ ့အျပံဳး) ကေရာ္...ကေရာ္ ရွက္ပါတယ္.ေဟ့
တရုတ္ေျပးမင္းေတာင္ အဆိပ္ပါတဲ့ အစာသိရက္နဲ့ စားရဲေသး။
ဟစ္တလာေတာင္ သူုဖာသာ ပစ္သတ္ေသရဲေသး။
ဘဘ က် ၾကိဳး ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ မတတ္ရဲဘူးလား။
ရ၀ေက်ာ္ ေနရ ေသေပ်ာ္ေလာက္ပါျပီ။
လူေတြသတ္္ခဲ ့ အရိုးေတြ တြန္ခဲ့ပါျပီ။
အလွည့္ေတြ က်ေတာ့..
နန္းရင္ျပင္ ဌက္ လင္းဠ ေတြ၀ဲပါေပါ့့။
ေၾကြေတာ့ မင္း နန္းသက္..
ေျမၾကီးအေလး သက္သာေတာ့မယ္.။
No comments:
Post a Comment