သံဃာေတာ္မ်ားအား ဝိနည္းႏွင့္မညီ လူဝတ္လဲကာ တရား႐ံုးထုတ္ျခင္း

ျမင့္ေမာင္ ဗုဒၶဟူးေန႔၊ စက္တင္ဘာလ 03 2008 21:33 - ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္

(သိီရိလကၤာ သံဃာ့ ဥေသွ်ာင္ ဥကၠ႒ ဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသႏွင့္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းခ်က္)
ျမန္မာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားက လမ္းေပၚထြက္ကာ ျပည္သူလူထု၏ စားဝတ္ေနေရး ေဘးဒုကၡမွ ကင္းလြတ္ေစေရးအတြက္ ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းျခင္း၊ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ျခင္း ျပဳသျဖင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက အၾကမ္းဖက္ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး အတင္းအက်ပ္ လူဝတ္လဲကာ တရား႐ံုးထုတ္ခဲ့ပါသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္း သံဃာေတာ္မ်ား ဦးေဆာင္သည့္ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ေခါင္းေဆာင္ သံဃာေတာ္တပါး ျဖစ္သည့္ အရွင္ ဂမၻီရအား ေနာက္ပိုင္းတြင္ နအဖ စစ္အစိုးရက ဖမ္းဆီး ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့ၿပီး မၾကာေသးခင္က အတင္းအက်ပ္ လူဝတ္လဲကာ ႐ံုးထုတ္ စစ္ေဆးခဲ့သည့္အေပၚ သာသနာ့ေမာဠိ - သာသနာ့ဥေသွ်ာင္ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ျမန္မာရဟန္းေတာ္မ်ား အဖဲြ႔ခဲြ (သိရီလကၤာ) မွ ဥကၠ႒ ဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသထံ မဇၩိမသတင္းေထာက္ ျမင့္ေမာင္က ေလွ်ာက္ထား ေမးျမန္းထားသည္ကို တင္ျပလိုက္ပါသည္။

(ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ လူမႈေရး အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ားအား ေျဖရွင္းရာ၌ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံတြင္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႔က ပီနန္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ဦးပညာဝံသႏွင့္ မစိုးရိမ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ဦးေကာဝိဒါဘိဝံသတို႔ ႀကီးမွဴးကာ သာသနာ့ေမာဠိ အဖဲြ႔ႀကီးကို ဖဲြ႔စည္း ထူေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ယခုအခါ ကမၻာတဝွမ္းရွိ ႏိုင္ငံေပါင္း ၂၁ ႏိုင္ငံမွ အဖဲြ႔ခဲြမ်ားျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေနရာတြင္ သီရိလကၤာလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္ပါသည္။)

ေမး။ အရွင္ ဂမၻီရကို လူဝတ္လဲၿပီး တရားရံုးထုတ္တာကို ဘုန္းဘုန္းအေနနဲ႔ ဘယ္ကိုျမင္ပါသလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ဒါ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြပဲ။ နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ ဘုန္းႀကီးတပါးကို တရားရံုးမွာ အမႈရင္ဆိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ပထမဆံုး အေနနဲ႔ သံဃနာယကဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ႀကီးက ဝိနိ စရိယနဲ႔အညီ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွသာလွ်င္ ခုနတုန္းက ေျပာတဲ့ သကၤန္းလဲခြင့္ ရွိတယ္။

သကၤန္းလဲၿပီးမွသာလွ်င္ အျပင္တရားရံုးေတြမွာ တရားစြဲတယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ဳိးေတြ၊ ဥပေဒနဲ႔ ခ်မွတ္လို႔ ရတယ္။ ဒီ သံဃာ အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း ဒီလို တရားဥပေဒ ခ်မွတ္တဲ့ အခါမွာ ဝတ္နည္း ဥပေဒအရ ခ်မွတ္တဲ့ ေနရာမွာ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း သံဃာ အဖြဲ႔အစည္း ကိုယ္တိုင္လည္း ဝိနည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အေပၚမွာ ဝိနည္းနဲ႔ ထိေရာက္မႈ မရွိဘဲနဲ႔ ရဟန္းတပါးကို လူခၽြတ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာ မရွိဘူး။ မရွိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီဟာဟာ ဆိုလို႔ရွိရင္ နအဖ အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ အင္မတန္ မတရားတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ ဦးဇင္းက ျမင္တယ္။

ေမး။ ကိုလိုနီေခတ္တုန္းက ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရကို အတင္းလူဝတ္လဲလို႔ ဆႏၵျပခဲ့တယ္ဆိုတာမ်ဳိး ၾကားဖူးပါတယ္ ဘုရား။ ဘယ္လိုကြာျခားမႈ ရွိပါသလဲ။

ေျဖ။ အဲဒီတုန္းက တရားစီရင္တယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာအစိုးရ မဟုတ္ဘူး။ အခုခ်ိန္မွာက ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ အစိုးရ။ တခ်ိန္တုန္းက ဥပေဒနဲ႔ အခု ဥပေဒက လံုးဝ မသက္ဆိုင္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီတုန္းက အဂၤလိပ္ေခတ္ အစိုးရဟာ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၊ ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရ တရားခြင္မွာ စစ္ၿပီးေတာ့မွ ဆံုးျဖတ္တယ္ ဆိုတာကလည္း ပိတ္ျဖဴလဲရံုက လြဲၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံအက်ဥ္းသား ပံုသ႑န္မ်ဳိးနဲ႔ ထားေပမယ့္ ေထာင္ထဲမွာ လြတ္လပ္စြာ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနခြင့္ရွိတယ္။

ဒီလုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ နအဖ လုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြဟာ ဆိုလို႔ရွိရင္ အင္မတန္မွ ဥပေဒကို ေက်ာ္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္တယ္။ ဝိနည္း စည္းကမ္း ဝိနည္းဥပေဒေတြ ေက်ာ္လြန္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္တယ္။ ေရွးတုန္းက ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၊ ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရ ကိုယ္တိုင္ေတာင္မွ နအဖ ေလာက္ မျပင္းထန္တဲ့ ဥပေဒမ်ဳိးေတြနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာ္လည္း ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ၊ ဆရာေတာ္ ဦးဝိစာရ တို႔ကို ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းက်ဳိးေတြကို ျပဳၿပီးေတာ့မွ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။

ေကာင္းက်ဳိးေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ လုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ အတြက္ေတာင္မွ နအဖ စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္၊ ဒီဆရာေတာ္ႀကီးေတြအတြက္ အထူး ဂုဏ္ျပဳထားတာေတြ ရွိတယ္။ ဂုဏ္ျပဳထားတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ့ ပံုစံကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ဒီပုဂၢဳိလ္ေတြ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ ေကာင္းက်ဳိးလုပ္တာပဲ၊ ႏိုင္ငံအတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတာပဲလို႔ အသိဉာဏ္တရားေတြနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီလို ဥပေဒေတြကို မခ်မွတ္သင့္ပါဘူး။

ေမး။ သံဃာေတာ္ေတြကို တရားစီရင္ဖို႔ မေရာက္ခင္စပ္ၾကား သံဃာေတာ္ေတြရဲ့ အႀကီးအကဲျဖစ္တဲ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ အေနနဲ႔ ဝိနည္း စည္းကမ္းအရ စစ္ေဆး ေမးျမန္းႏိုင္တာ၊ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္တာေတြေရာ ရွိပါသလား ဘုရား။

ေျဖ။ ဝိနည္းအရ ရွိပါတယ္။ ဝိနည္းစည္းကမ္းအရ ၾကည့္မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ အဆင့္ဆင့္ ေျပာရမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ရပ္ကြက္ သံဃနာယက ရွိတယ္၊ ၿမ့ဳိနယ္အဆင့္ သံဃနာယက ရွိတယ္။ တိုင္းအဆင့္ ရွိတယ္၊ ဗဟိုအဆင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ မဟာ သံဃနာယက အဆင့္ဆိုတာ ရွိတယ္။ ဝိနည္းေတာ္ေတြကို ဆံုးျဖတ္ေတာ့မယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ - မိမိရဲ႔ ရပ္ကြက္အတြင္းမွာ ရဟန္းသံဃာ့ေတာ္တပါးက အျပစ္တခု က်ဴးလြန္တယ္ေပါ့ဗ်ာ၊ အဲလိုဆိုရင္ ဝိနည္းစည္းကမ္း ဥပေဒအရ အျပစ္ကို ရဟန္းေတြက ရဟန္းေတြကို အျပစ္ယူလို႔ရတယ္။ အဓိကကေတာ့ ရဟန္းေတာ္ေတြမွာ အျပစ္အႀကီးဆံုး အျပစ္ ၄ ပါးရွိတယ္။ (၁) ကာမဂုဏ္ ေမထုန္ မမွီဝဲရဘူး။ (၂) ခိုးယူ လူယက္တာ မလုပ္ရဘူး။ (၃) လူမသတ္ရဘူး (ေအာက္ဆံုးအဆင့္ကို ေျပာရရင္ ကိုယ္ဝန္က်ေဆးကိုေတာင္ မေပးရဘူး)၊ (၄) စ်ာန္မရဘဲ ရဟႏၱာသာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ရဟႏၱာလို႔ မေျပာရဘူး။

အခုေခတ္မွာ နအဖ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြဆို ခ်ဲဂဏန္းေပးတယ္။ ရဟႏၱာဆိုတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္လို႔မရဘူး။ အဲဒီလို လုပ္လိုက္တာနဲ႔၊ အဲဒီအျပစ္ႀကီး ၄ ခ်က္ကို က်ဴးလြန္မယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ အဲဒီရဟန္းဟာ ရဟန္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိး၊ ရပ္ကြက္အဆင့္၊ ဗဟုိအဆင့္ ရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတြကလည္း ဒီအျပစ္ေတြကို က်ဴးလြန္လာၿပီ ဆိုလို႔ရွိရင္ သံဃနာယက ဆရာေတာ္ေတြကေနၿပီး က်ဴးလြန္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို လူခၽြတ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ခုနတုန္းက ဦးဇင္းတို႔ လမ္းေပၚ ထြက္ၿပီးေတာ့မွ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပတာေလးနဲ႔ လူခၽြတ္ခြင့္လည္း မရွိဘူး။ ဝိနည္းအရ ေသးငယ္တဲ့ အရာေလးျဖစ္တယ္။

နအဖ စစ္အစိုးရက ထုတ္ထားတဲ့ သိကၡာပုဒ္တခု ရွိတယ္။ အဲဒီ သိကၡာပုဒ္က ဘာလဲဆိုေတာ့ ရပ္ထဲရြာထဲကို မထြက္ရဘူးဆိုတဲ့ ဥပေဒေပါ့။ အဲဒီ ဥပေဒ အရဆိုလို႔ရွိရင္ ဦးဇင္းတို႔ ဝိနည္း စည္းကမ္းအရ ေသးငယ္တဲ့၊ ကုစားလို႔ရတဲ့ အျပစ္ေလးတခု ရွိတယ္။

တကယ္ေသးငယ္တဲ့ အျပစ္ေလး ျဖစ္တယ္။ အခုေခတ္ ရဟန္းေတြ အားလံုးျဖစ္တယ္။ ဒါေတြဟာ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ေတြ ျဖစ္တယ္။ အဓိကကေတာ့ ရပ္ထဲရြာထဲကို သကၤန္းရံုၿပီးေတာ့မွ ထြက္ရမယ္၊ သကၤန္းမရံုဘဲနဲ႔ မထြက္ရဘူးဆိုတဲ့ ဥပေဒျဖစ္တယ္။ သံဃာအားလံုးက ျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္းမွာ ထြက္ၾကတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ အားလံုးက သကၤန္းရံုၿပီးမွ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါကို အျပစ္ရွာၿပီးေတာ့ ရြာထဲရပ္ထဲကို တရားဥပေဒမဲ့ ပုဒ္မတပ္ၿပီးေတာ့၊ လူဝတ္လဲၿပီးေတာ့ ခံုရံုးေတြမွာ တင္တဲ့ ကိစၥကေတာ့ အခုရွိေန၊ လုပ္ေနတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြက ဝိနည္း စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းကို နားမလည္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ မဟန (ၿမ့ဳိနယ္သံဃမဟာနာယက) ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဝိနည္းစည္းကမ္းေတြ ဝိနည္းဥပေဒေတြ ဒါမ်ဳိးရွိတာ သိပါလ်က္နဲ႔ ခုနတုန္းက တိုိင္းအဆင့္၊ ၿမ့ဳိနယ္အဆင့္၊ ရပ္ကြက္အဆင့္၊ ဗဟိုအဆင့္ သံဃနာယက အားလံုးက ဒီလိုမ်ဳိး လက္ပိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနတာက သာသနာအတြက္ အင္မတန္ ရင္ေလးစရာ ျဖစ္ရပ္တခုပဲ။

ေမး။ သာသနာစက္ကို အာဏာစက္က ဖုံးတဲ့ သေဘာမ်ဳိးလား၊ ဘယ္လုိမ်ဳိးလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ သာသနာကို အာဏာစက္ ဖုံးေနတာျဖစ္တယ္။ သာသနာ ပ်က္ေနတဲ့ သေဘာပါပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ျဖစ္ေနတာဆိုလို႔ရွိရင္ စာသင္တိုက္ေတြမွာ စက္တင္ဘာ မတိုင္မီတုန္းက ဦးဇင္းတို႔လည္း ရန္ကုန္မႏၱေလးေတြမွာ ေနခဲ့ဖူးတယ္။ စာအာသံေတြက ျမန္မာႏိုင္ငံတႏိုင္ငံလံုး ဆူညံေနတယ္။ အခု ဒီအသံေတြ မၾကားရေတာ့ဘူး။ အကုန္လံုး ဆိတ္သုန္းကုန္ၿပီ။

ေမး။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာအၿပီး တက္ႂကြတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကို နအဖ စစ္အစိုးရက ျပဳက်င့္ခဲ့ပံုေတြကို ဘုန္းဘုန္းတို႔အေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ ဘုရား။

ေျဖ။ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္တဲ့ သေဘာနဲ႔ လုပ္ေနတာပါ။ အခုဆိုလို႔ရွိရင္ စက္တင္ဘာမွာ ပါခဲ့တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဦးဇင္းတို႔ကိုယ္တိုင္ ထြက္ေျပးခဲ့လို႔ လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တာ။ ထြက္မေျပးဘဲနဲ႔ ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ေတြ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း အျပင္ကို မထြက္ရဲဘူး။ မိမိတို႔ရပ္ကြက္ေတြမွာ၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ေနၿပီးေတာ့မွ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိး ေနေနရတဲ့ဟာေတြဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္ေျမာက္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားေတြ စားဝတ္ေနေရးဒုကၡ၊ ပညာေရးဒုကၡ၊ စီးပြားေရးဒုကၡေတြကို ကယ္တင္လိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္းလံုးမွာ ရွိတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြထဲမွာ အကုန္လံုး စိတ္ဓာတ္ အျပည့္အဝရွိတယ္။ အဲဒီလို စိတ္ဓာတ္ အျပည့္အဝရွိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အခုဆိုရင္ နအဖဟာ ေနရာတိုင္းမွာ လံုျခံဳေရးေတြ တင္းက်ပ္စြာ ခ်ထားတယ္။

သူ႔ရဲ႔ လက္ကိုင္ဒုတ္ျဖစ္တဲ့ စြမ္းအားရွင္တို႔၊ ႀကံဖြတ္တို႔ကိုလည္း အသံုးျပဳထားတာဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္တိုင္း၊ ေနရာတိုင္းမွာ အင္အားသံုးၿပီးတယ္။ ဘုန္းႀကီးေတြဘက္မွာလည္း လုပ္ရတာ အနည္းငယ္ က်ပ္တည္းေနတယ္။ အဲဒီလို လုပ္လို႔ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဦးဇင္းတို႔က လုပ္မွာ ျဖစ္တယ္။ မိမိတို႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခြင့္ ရတာနဲ႔ ဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္သြားမွာ ျဖစ္တယ္။ အရင္တုန္းကလည္း ေမတၱာလက္နက္ ကိုင္ၿပီးေတာ့ လုပ္သလို အခုလည္း ေမတၱာလက္နက္ ကိုင္ၿပီးေတာ့ လုပ္မွာ ျဖစ္တယ္။
http://www.mizzimaburmese.com/interview/1627-2008-09-03-15-19-45.html မွ