ကုလားမၾကား နားမၾကားတဲ့ ေခြးသားနအဖ

ကမၻာ့ ကုလသမဂၢ၊ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ စစ္အစိုးရတို႔၏ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ
(The Irrawaddy Magazine)
http://www.irrawaddy.org/bur/editorial2008/October/01.html
ဧရာဝတီ ေအာက္တုိဘာ ၃၊ ၂၀၀၈

ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံတြင္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုက ေတာင္းဆိုေသာ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္၊ အတိုက္အခံအုပ္စုမ်ား၊တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ရွိ သည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈမ်ားျပဳရန္ စသည့္ အခ်က္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈ၍ ၎တို႔စစ္အစိုးရ၏ “လမ္းျပေျမပံု” ကိုသာ ဆက္လက္ ကိုင္စြဲ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။

တနလၤာေန႔က နယူးေယာက္ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ အဆိုပါ အေထြေထြညီလာခံတြင္ ေရွ႕မတိုး ေနာက္မဆုတ္သာ ျဖစ္ေန သည့္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနကို စိုးရိမ္ေနၾကေသာ ႏိုင္ငံမ်ားအား ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းက စစ္အစိုးရ၏ “ဒီမိုကေရစီ လမ္းျပေျမပံု” သည္သာ အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္သို႔ ျပန္လည္ကူးေျပာင္းရန္ အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေခၽြးသိပ္ အေျဖေပး ေျပာဆိုခဲ့ေလသည္။

၎အစည္းအေ၀းမတိုင္မီ ၂ ရက္အလိုက ကုလသမဂၢတြင္ ယာယီဖြဲ႔စည္းထားသည့္ “ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ မိတ္ေဆြႏိုင္ငံမ်ားအုပ္စု” အစည္းအေ၀းက တင္ျပထားခဲ့သလို အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးကိစၥကို ဦးဉာဏ္၀င္း က တလံုးတပါဒမွ် ေျပာဆိုသြားခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့။ အလားတူ ႏိုင္ငံေရး အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္လည္း ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုလိုဟန္ မျပခဲ့ေပ။

စေနေန႔တြင္ ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံ ပင္မအစည္းအေ၀းႀကီး၏ ျပင္ပတြင္ က်င္းပသည့္ ၎အုပ္စု၏ ျမန္မာ့အေရး ေဆြးေႏြးပြဲ၌ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံအဖြဲ႔)၊ ဥေရာပသမဂၢ၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ ႐ုရွား၊ တ႐ုတ္၊ ၿဗိတိန္ႏွင့္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကၿပီး စစ္အစိုးရကို ကုလသမဂၢႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ပါရန္ ေတာင္းဆိုခ့ဲသည္။
ထို႔ျပင္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကလည္း စစ္အစိုးရကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား အားလံုးလႊတ္ေပးေရး အတြက္ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရန္၊ ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို တံခါး ဖြင့္ေပးရန္ ႏွင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္မႈ မ်ားကို အဆံုးသတ္ေစရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရ၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက ဤေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို လံုး၀ ရည္ညႊန္း ေျဖၾကား သြားမႈ မရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူက အထူးသျဖင့္ အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပသမဂၢႏိုင္ငံမ်ားကို “တရားမွ်တမႈ မရွိ သည့္” စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမ်ား ႐ုပ္သိမ္းေပးပါ ရန္ ျပန္လည္ ေတာင္းဆို႐ံုမွ်မက ဤသို႔စီးပြားပိတ္ဆို႔ ဒဏ္ခတ္ မႈမ်ားက “ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏွင့္ တိုးတက္မႈကို ထိခိုက္ေစသည္” ဟုပင္ ဆိုခဲ့ေသးသည္။

သူက ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို ယခုႏွစ္ ေမလက ျပည္လံုးကၽြတ္ ဆႏၵခံယူပြဲျဖင့္ အတည္ျပဳထားၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ “ဒီမိုကေရစီ လမ္းျပေျမပံု” ၏ ေနာက္တဆင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကို ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ တြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ ဖြဲ႔စည္းပံုအတြက္ လုပ္ခဲ့သည့္ ဆႏၵခံယူပြဲ၌ လြတ္လပ္သည့္ ျပင္ပေလ့လာ ေစာင့္ၾကည့္ သူမ်ား မပါရွိဘဲ က်င္းပခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး မတရားမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္ဟုလည္း သတင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

ကုလ အေထြေထြညီလာခံရွိ တျခားေသာႏိုင္ငံမ်ားမွ ၀န္ႀကီးမ်ားကို သူက “ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုေတြ အေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူလုထုရဲ႕ ဆႏၵကို ေလးစားသင့္ပါတယ္” ဟုလည္း ေျပာဆိုခဲ့ ေသးသည္။
ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵကို ေလးစားသင့္သည္ဟု ေျပာဆိုေနေသာ္လည္း ျမန္မာ စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၂၀၀၀ ေက်ာ္ကို ေထာင္သြင္းအက်ဥ္း ခ်ထားခဲ့သည္။ ၎တို႔ အထဲတြင္ ကမၻာသိထင္ရွားသည့္ ႏိုဘဲလ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္လည္း တဦးအပါအ၀င္ ျဖစ္သည္။

အကယ္၍ စစ္အစိုးရကသာ လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္သည့္ အရပ္သားအစိုးရ ဖြဲ႔စည္းေရးအတြက္ အစစ္ အမွန္ ဆႏၵရွိမည္ဆိုပါက ယခုအခ်ိန္သည္ အေျခခံႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပင္ဆင္ လုပ္ေဆာင္ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ၿပီး တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္မ်ား၌ တားဆီးကန္႔သတ္မႈ မရွိေစဘဲ ပါ၀င္ခြင့္ေပးသင့္သည့္ ကာလျဖစ္သည္။
ဤလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို လႊတ္ေပးရမည္ ျဖစ္ သည္။ ဖမ္းဆီး ထိန္းသိမ္းထားသည့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားကိုလည္း ျပန္လႊတ္ေပးရေပလိမ့္မည္။

ဤသို႔ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ျခင္းကပင္လွ်င္ စစ္အစိုးရ အေနႏွင့္ အတိုက္အခံ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ အေပးအယူလုပ္ ညိႇႏိႈင္း ေဆြးေႏြးရန္ ဆႏၵမရွိသည္ကို ျပသေနျခင္းျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမတ္ ေနရာအမ်ားစု အႏိုင္ရရွိ ထားသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႏွင့္ပင္ ေဆြးေႏြးရန္ ဆႏၵမရွိ ျဖစ္ေနသည္။

စစ္အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ဆယ္စုႏွစ္ ၂ ခုေက်ာ္ ၾကာလာသည့္တိုင္ ျပည္သူမ်ား၏ လိုလားခ်က္မ်ား အျပည့္အ၀ရရွိႏိုင္ျခင္း မရွိေသးပါ။
ယခုအခ်ိန္သည္ ကုလသမဂၢ၊ အာဆီယံအဖြဲ႔ႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ မိသားစုတို႔အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြား ေရး၊ လူမႈေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ဖြင့္ေပးရန္ စစ္အစိုးရကို ယခင္ကထက္ ပို၍ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တြန္းအားေပး ရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ စစ္အစိုးရကို အတုိက္အခံ အင္အားစုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အဓိပၸာယ္ရွိသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး ပြဲမ်ား ျဖစ္ေျမာက္လာေစေရး အတြက္လည္း ပိုမို ဖိအားေပးရေတာ့မည့္ အခ်ိန္ ျဖစ္ေနပါသည္။