ကာလကတၱားအက်ဥ္းေထာင္မွ ေပးစာ

11/5/2010

သို႕
ဒီမိုကေရစီေရး၊ လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးေသာ အားလံုးေသာျပည္သူမ်ား

အိႏၵိယႏိုင္ငံ West Bengal ျမိဳ႕ေတာ္ Kolkata ရွိ Presidency Correctional Home ေခၚ ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္ ၾကီးထဲတြင္ ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ ေႏွာင္ျခင္းခံထားရေသာ ဗမာျပည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ကိုယ့္ကံၾကမၼာကိုယ္ ဖန္ တီးႏိုင္ေရး၊ အမ်ိဳးသားမ်ားတန္းတူေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးတို႕အတြက္ ျပည္သူလူထု အာဏာကို မတရားရယူထားေသာ ဘံုရန္သူ နအဖ စစ္အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ဆန္႕ က်င္ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေနၾက ေသာ ရခုိင္ျပည္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ေရးပါတီ NUPA ႏွင့္ ကရင္ အမ်ိဳးသားစည္းလံုးညီညြတ္ ေရး ပါတီ KNU မွ ရဲေဘာ္ ၃၄ ဦးတို႕ အျမန္ဆံုးလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ တတ္အားသေရြ႕ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပး ၾကပါရန္ လူၾကီးမင္းမ်ားထံ စာေရးအေၾကာင္းၾကား အကူအညီေတာင္းခံအပ္ပါသည္။

34 Arakanese freedom fighter in Kolkata jail
ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခိုင္ႏွင့္ကရင္ေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္မ်ားသည္ အိႏၵိယစစ္ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ Lt.Cal Grewal ၏ ကမကထျပဳ ေဆာင္ ရြက္မႈႏွင့္ အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ား၏ သေဘာတူဖိတ္ေခၚခ်က္အရ အိႏၵိယႏိုင္ငံ အႏၵမန္၊ နီကိုဘာေခၚ ကပၸလီကၽြန္းတြင္ ၾကားခံစစ္စခန္း တစ္ခုတည္ေဆာက္ရန္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ရာ အိႏၵိယ ေၾကး၊ ေရ၊ ေလတပ္မ်ားက Operation Leach ေခၚ ပင္လယ္ေမ်ာ့ စစ္ဆင္ေရးျဖင့္ ၁၉၉၈ ခု ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၁၁ ရက္ နံနက္ ၈ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ခန္႕တြင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ကပၸလီကၽြန္းစုရွိ Landfall ကၽြန္းတြင္ ဥပါယ္ တံမွ်ဥ္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးလိုက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ NUPA မွ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ခိုင္ရာဇာ၊ ဗုိ္လ္ မွဴးေစာထြန္း၊ ဗိုလ္ရန္ႏိုင္၊ ဗိုလင္းဇံခိုင္ ႏွင့္ KNU မွ ဖဒိုမွဴးလယ္၊ ဗိုလ္ျမင့္ေဆြတို႕ ၆ ဦးကို ေသြးေအးေအးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ အနီးကပ္ ပစ္သတ္ခဲ့ၾကသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဖမ္းဆီးျပီး အရပ္သားအာဏာပိုင္မ်ား လက္ ထဲသို႕ လြဲအပ္ျခင္းမျပဳဘဲ အႏၵမန္ကၽြန္းျမိဳ႕ေတာ္ Port Blair ၏ စစ္တပ ္စခန္းတစ္ခုတြင္ တိတ္တဆိတ္ ေခတၱ ထိန္းသိမ္းထားခဲ့ျပီးေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ထဲမွ ၁၀ ဦးကို New Delhi သို႕ စစ္တပ္ယေလယာဥ္ျဖင့္ ယူေဆာင္ကာ M.I စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရံုးခ်ဳပ္တြင္ ရက္အတန္ၾကာ ေခၚယူစစ္ေဆးခဲ့သည္။ ထို႕ေနာက္ က်န္ရဲေဘာ္မ်ားကို သတင္း မီဒီယာ သမားမ်ား လက္လွမ္းမမွီႏိုင္ေသာ Port Blair ျမိဳ႕ ေတာင္ဖက္ မိုင္ရာေပါင္းမ်ားစြာကြာေ၀းေသာ နီကိုဘာကၽြန္းရွိ Camp bell Bay ျမိဳ႕ငယ္သို႕ လွ်ိဳ႕၀ွက္ယူေဆာင္သြားခဲ့ျပီး စစ္တပ္စခန္းတစ္ခုတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ စြာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခဲ့သည္။ Delhi သို႕ယူေဆာင္သြားခ်ိန္ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၁၀ ဦးကို ယူနီေဖါင္းမ်ား ျပန္၀တ္ ေပးျပီး သာမန္အရပ္သားမ်ား ခြဲျခားမသိႏိုင္ေအာင္ ပံုဖ်က္ကာ တိတ္တဆိတ္ ယူေဆာင္သြားခဲ့သည္။ ထို႕ ေနာက္ အရပ္သားအာဏာပိုင္မ်ားလက္ထဲသို႕ ၂၇၊ ၀၂၊ ၉၈ ေန႕တြင္ လြဲေျပာင္းေပးခဲ့ျပီး Port Blair ျမိဳ႕အ က်ဥ္း ေထာင္သို႕ ၂၄၊ ၀၃၊ ၉၈ ေန႕တြင္ ျပန္လည္ ယူေဆာင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။ ၂၆၊ ၀၃၊ ၉၈ ေန႕ Port Blair Chief Juicial Majistrate (C-J-M) Court သို႕ ရံုးထုတ္ျခင္းခံရျပီး ၁၈၊ ၀၂၊ ၉၈ ေန႕စြဲျဖင့္ Lt. Comman-der R.S Dhauker ၏ First Information Report ေခၚ F.I.R No 50/98 တြင္ U/S121A/ 122/123/120B IPC Section 14 of Foreigners Act, 1946- Section 25/27 Arm Act, 1959 and Section 5 of Explosive substance Act, 1908 စသည့္ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ တရားစြဲကာ ႏိုင္ငံတကာ လက္နက္ ေမွာင္ခို အေရာင္းအ၀ယ္ သ မားမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း အိႏၵိယအေရွ႕ေျမာက္ေဒသရွိ အိႏၵိယအစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနၾက ေသာ သူပုန္မ်ားကို လက္နက္မ်ားေရာင္းခ် အကူအညီေပးကာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ အက်ိဳးစီးပြားကိုဖ်က္ဆီးရန္ ၾကိဳး ပမ္းေနၾကသူမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း စြပ္စြဲထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို Central Bureau of Intelligence (C.B.I) လက္ထဲသို႕ လြဲအပ္ျပီး ၃ လအတြင္း အမႈတြဲ မတင္ႏုိင္ျခင္းေၾကာင့္ ၂၈၊ ၀၅၊ ၉၈ ေန႕ C.J.M မွ အာမခံ ေပးေသာ အမိန္႕ကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး I.P. Gupta လက္မွတ္ျဖင့္ National Security Act ဟုဆိုကာ ေနာက္ထပ္ ေထာင္ဒဏ္ ၁၂ လတိုးရန္ အမိန္႕ေပးခဲ့သည္။ အမွန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ သည္ အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ား စြပ္စြဲသလို အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ လံုျခံဳေရးကို ျခိမ္းေျခာက္သည့္လုပ္ရပ္မ်ားကို မည္ သည့္အခါမွ က်ဴးလြန္ ျခင္း မရွိခဲ့သည္သာမက အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ လံုျခံဳေရးအတြက္ အိႏၵိယစစ္တပ္ႏွင့္ ပူးတြဲစစ္ဆင္ ေရးမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဗမာျပည္တြင္ တရုတ္ အစိုးရ၏ စစ္အေျခစိုက္စခန္းမ်ား၊ ေရဒါစခန္းမ်ားတည္ေဆာက္ေန ျခင္းကို စံုစမ္းေထာက္လွမ္းေပးျခင္းႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ လံုျခံဳေရးႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ အေရးၾကီးသည့္ သတင္း မ်ား ေပးပို႕ျခင္းျဖင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးကို ပူးေပါင္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ Port Blair ျမိဳ႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံဳေရးပုဒ္မျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ခံေနရစဥ္ ထမင္း ယူခ်ိန္၊ ေရခ်ိဳးခ်ိန္မွလြဲ၍ စခန္းအျပင္သို႕ ထြက္ခြင့္မျပဳဘဲ တိုက္ပိတ္ထားကာ ျပင္ပႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ ေတာက္ထားခဲ့သည္။ New Delhi အေျခစိုက္ South Asian Human Rights Documentation Centre မွ လူ႕အခြင့္အေရးေရွ႕ေန Hinery Tiphy သည္ တရားရံုးမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ ၂၇၊ ၀၈၊ ၉၈ ေန႕ အက်ဥ္းေထာင္ထဲသို႕ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေႏွာက္ယွက္မႈ ေၾကာင့္ ကၽြန္ ေတာ္တို႕ထဲမွ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးႏွင့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ့သည္မွအပ က်န္လူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္မရ သည့္အျပင္ ေနာက္ထပ္ အႏၵမန္၊ နီကိုဘာကၽြန္းသို႕ လာေရာက္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ျခင္းခံခဲ့ရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ အက်ိဳးေဆာင္ေရွ႕ေန အျဖစ္ ေဆာင္ ရြက္ ခြင့္မ ရွိခဲ့ေတာ့ေပ။ National Security Act ပုဒ္မျဖင့္ ၁၂ လျပည့္သည့္ တိုင္ အာဏာပိုင္မ်ားထံမွ တစ္စံုတစ္ရာ ထူးျခား ေျပာင္းလဲမႈ မရွိသျဖင့္ မတတ္သာသည့္အဆံုး ၇ ရက္ၾကာ အစာ ငတ္ခံဆႏၵျပ ေတာင္းဆိုေသာအခါမွသာ တရားရံုးမွ အစိုးရ ေရွ႕ေနတစ္ဦး ႏွင့္ ေရဒီယို နားေထာင္ခြင့္၊ သတင္းစာ မဂၢဇင္းမ်ား ဖတ္ခြင့္ျပဳပါေတာ့သည္။ အစိုးရမွေပးေသာေရွ႕ေနကို အယံုအၾကည္မရွိသျဖင့္ ၂၈၊ ၀၈၊ ၉၉ ေန႕ New Delhi အေျခစိုက္ လူ႕အခြင့္အေရးေရွ႕ေန Ms. Nandita Hakasar ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ အက်ိဳးေဆာင္ ေရွ႕ေနအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ေရွ႕ေနမၾကီး Ms. Nandita Haksar ႏွင့္ Port Blair C.J.M Mr. Natoo တို႕၏ ပူေပါင္း ကူညီ ၾကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ လူတစ္ဦး အာမခံေငြ ရူပီ ၁၀၀၀၀ က်ေပးကာ Personal Surety Bond ျဖင့္ ၁၃၊ ၁၀၊ ၉၉ ေန႕ ည ၁၂ နာရီခန္႕ တြင္ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္လာခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ေထာင္ဗူး၀တြင္ ရဲမွ ျပန္ဖမ္းျပီး Port Blair ျမိဳ႕တြင္း အစိုးရအေဆာက္အဦး သံုး ထပ္တိုက္အိုတစ္လံုးေပၚတြင္ ေနရာခ်ေပးကာ ထူထပ္ေသာ အေစာင့္အေရွာက္မ်ားႏွင့္ တင္းၾကပ္ေသာ ဥပေဒ မ်ားခ်မွတ္ကာ House Arrest ျဖင့္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားခဲ့သည္။ အျပင္ထြက္လွ်င္ ပုလိပ္အ ေစာင့္အ ေရွာက္ျဖင့္ သြားလာရပါသည္။

တရားရံုး၊ ေဆးရံု၊ ေစ်းမွအပ အျခားေနရာမ်ားသို႕ လည္ပတ္ခြင့္မျပဳပါ။ မနက္ တစ္ခါ၊ ညတစ္ခါ လူစစ္ေဆးသည္။ ၁၅၊ ၁၁၊ ၉၉ ေန႕ New Delhi မွ ေရွ႕ေန Ms. Vrinda Grouer ႏွင့္ ေဒသခံ ေရွ႕ေန Ms. T.Vasantha တို႕ကို ေနာက္ထပ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ေရွ႕ေနမ်ားအျဖစ္ လက္မွတ္ ေရးထိုး ေပး ခဲ့သည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ ဧျပီလတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရွ႕ေနမ်ား တရားရံုးတြင္ ေလ်ာက္လဲခ်က္အရ C.J.M က ကၽြန္ေတာ္တို႕ ထဲမွ လူ ၅ ဦးကို ပထမသုတ္အေနျဖင့္ New Delhi ရွိ UNHCR ကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ လူေတြ႕စစ္ေဆးခံရန္ ခြင့္ ျပဳခဲ့ သည္ကို C.B.I က အထက္ တရားရံုးတြင္ ေလ်ာက္လဲခဲ့သျဖင့္ အထက္တရားရံုးမွ UNHCR ကိုယ္စားလွယ္ မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ New Delhi သို႕ သြားေရာက္ျခင္းကို ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။ ၀၂၊ ၀၇၊၂၀၀၁ တြင္ Association for Protection of Democrative Rights (A.P.D.R) ေခၚ လူ႕အခြင့္အေရး ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕မွ ကိုယ္ စားလွယ္ႏွစ္ဦးတို႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွင့္ေတြ႕ျပီး အကူအညီေပးရန္ လာေရာက္ ခဲ့သည္ ကို အာဏာပိုင္မ်ားက ျငင္း ပယ္ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။ မည္သည့္လူ႕အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစည္းကိုမွ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခြင့္မျပဳ သလို သ တင္းမီဒီယာသမားမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခြင့္၊ အဆက္အသြယ္ျပဳခြင့္၊ တယ္လီဖုန္းေျပာျခင္းမ်ားကို ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕အေပၚ စာနာမႈရွိေသာ ေဒသခံမ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အကူအညီမေပးရန္ ျခိမ္းေျခာက္အက်ပ္ ကိုင္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ လူငယ္မ်ား သင့္ေတာ္ရာပညာတစ္ခုခု သင္ယူခြင့္၊ ဥပမာ- အဂၤလိပ္စကားေျပာ သင္တန္း၊ ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းတက္ခြင့္ စသည္ တို႕ကို တရား၀င္ပိတ္ပင္ခဲ့သည္။ ၁၀၊ ၀၇၊ ၂၀၀၁ ေန႕တြင္ NUPA ႏွင့္ KNU မွ ရဲေဘာ္ႏွစ္ဦး ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ျပီး ယေန႕တိုင္ သတင္း အစအန မရရွိေသးေပ။ ၀၁၊ ၁၂၊ ၂၀၀၃ ေန႕တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ အက်ိဳးေဆာင္ ေဒသခံေရွ႕ေနမငယ္ Ms. T. Vasantha သည္ သူမ၏ ေနအိမ္ တြင္ ေန႕လည္ခ်ိန္ လည္ပင္းကို ဓါးနဲ႕ထိုး၍ ရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ခံလိုက္ရသည္။

ဤအေတာအတြင္း ႏွစ္လတစ္ၾကိမ္ တစ္လတစ္ၾကိမ္ ပံုမွန္ရံုးတက္ေနရပါသည္။ တရားရံုးသို႕ေရာက္တိုင္း ကၽြန္ ေတာ္တို႕သည္ အိႏၵိယ အာဏာပိုင္မ်ား စြပ္စြဲသလို လက္နက္ေမွာင္ခိုအေရာင္းအ၀ယ္သမားမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း၊ ဒီမုိကေရစီႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးအတြက္ ဗမာ နအဖ စစ္အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ေနၾက ေသာ NUPA ႏွင့္ KNU မွ ရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ား ဖိတ္ေခၚခ်က္အရ အိႏၵိယႏိုင္ငံသို႕ လာေရာက္ျခင္းျဖစ္ပါသျဖင့္ အျမန္ဆံုးတရားဆံုးျဖတ္၍ လႊတ္ေပးပါရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေတာင္းဆိုေသာ္ လည္း တရားလို C.B.I မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို စံုစမ္း၍ မျပီးေသးေၾကာင္း၊ အေၾကာင္းမွာ အိႏၵိယ ကာကြယ္ေရး၀န္ ၾကီးဌာနမွ ပူးေပါင္း ကူညီမႈမရွိ၍ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနဆီသို႕ အမႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သက္ ေသအေထာက္အထားမ်ားႏွင့္ Operation Leach တြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ စစ္တပ္မွ အရာရွိမ်ားကို စံုးစမ္းေမးျမန္း ခြင့္ျပဳရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေသာ္လည္း အေၾကာင္း တစ္စံုတစ္ရာ ျပန္ၾကားျခင္းမရွိေၾကာင္း စသည္ ျဖင့္ C.B.I မွ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္တိုးေပးရန္ အၾကိမ္ၾကိမ္ေလ်ာက္လဲေနသျဖင့္ မတတ္သာ သည့္အဆံုး ကၽြန္ ေတာ္တို႕ေရွ႕ေနမၾကီး Ms. Nandita Haksar သည္ ၁၇၊ ၀၉၊ ၂၀၀၄ တြင္ New Delhi ရွ္ိ Supreme Court တြင္ တိုက္ရိုက္ ေလ်ာက္လဲခ်က္ တင္ပါေတာ့သည္။

၁၆၊ ၁၁၊ ၂၀၀၄ တြင္ Supreme Court မွ C.B.I အရာရွိႏွင့္ အႏၵမန္၊ နီကိုဘာကၽြန္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးထံ သတိေပးစာ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ တရားမစြဲႏိုင္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို တရားေသ ျပန္လႊတ္ေပးရေတာ့မည္ျဖစ္ပါသျဖင့္ ေနာက္ဆံုး မတတ္သာသည့္အဆံုး C.B.I သည္ ၂၇၊ ၁၂၊ ၂၀၀၄ ေန႕တြင္ Port Blair ရွိ C.J.M Court တြင္ တရားစြဲဆိုပါေတာ့သည္။ အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ား အမွန္တ ရားဖက္မွ အမွန္ တကယ္ ရပ္တည္ခဲ့လွ်င္ လြန္ခဲ့ေသာ ၁၀ ႏွစ္ခန္႕ကစ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို ရံုးတင္ တရားစြဲ ဆိုႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ၎တို႕ တရားရံုးတြင္ တခ်ိန္လံုး ဆင္ေျခေပးေနခဲ့သလို ကာကြယ္ေရး၀န္ၾကီးဌာနမွ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈမရွိခဲ့၍ ၾကန္႕ၾကာေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ ၎တို႕ကိုယ္တိုင္ႏွင့္ အိႏၵိယ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားလံုး ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ပူးေပါင္းကူညီမႈမရွိခဲ့၍သာ ဤကဲ့သို႕ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပ အခ်ိန္ဆြဲ ၾကန္႕ၾကာေန ျခင္းျဖစ္သည္ကို Supreme Court မွ အမိန္႕ခ်မွတ္၍ တရားမစြဲဆိုႏိုင္လွ်င္ တရားေသ ျပန္လႊတ္ေပး ရေတာ့မည့္ အေျခအေနကို ဆိုက္ေရာက္မွသာ အနီးကပ္၍ ၅ႏွစ္ ၆ ႏွစ္ႏွင့္ စံုးစမ္း၍မျပီးႏိုင္ေသာအမႈကို တစ္လတည္းႏွင့္ စံု စမ္းစစ္ေဆး တရားစြဲဆိုႏိုင္သည္ကို ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ သိႏိုင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အက်ိဳးေဆာင္ေရွ႕ေနမ်ား New Delhi ရွိ Supreme Court တြင္ ေလ်ာက္လဲခ်က္ မတင္ခဲ့၊ Supreme Court မွ ယခုလို အမိန္႕မခ်မွတ္ခဲ့ လွ်င္ C.B.I သည္ ယခုအခ်ိန္ထိ တရားစြဲဆိုႏိုင္အံုးမည္မဟုတ္။ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ ဗမာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရသည့္အခ်ိန္ထိ (၀ါ) ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အိုမင္းမစြမ္းသည့္အရြယ္ေရာက္သည္အထိ အခ်ိန္ဆြဲထားအံုးမည္ျဖစ္ပါ သည္။

C.B.I တရားစြဲဆိုခ်က္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ဗမာစစ္အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ေနၾကေသာ NUPA ႏွင့္ KNU မွ သူပုန္ မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေပါက္ကြဲေစတတ္ေသာ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အေျမာက္အ မ်ားႏွင့္ အိႏၵိယေရေၾကာင္းပိုင္နက္ထဲသို႕ တရားမ၀င္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္ဟုဆိုကာ U/S 14 of Foreigners Act, 1947, 25 (1.B) of Arms Act, 1959, Section 5 of Explosive substances Act, 1908 စသည့္ ပုဒ္မမ်ားျဖင့္ တရားစြဲဆိုထားပါသည္။ ဤသို႕ျဖင့္ အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ားသည္ တရားမွ်တ စြာျဖင့္ လူ သတ္တရားခံမ်ားကို ေဖၚထုတ္ရမည့္အစား အၾကမ္းဖက္ လူသတ္သမားမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို တသက္လံုး ေထာင္ထဲတြင္ပိတ္ေလွာင္ထားရန္ ၾကိဳးပမ္းေနၾကပါသည္။ ဤရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္လွ်င္ ေတာင္ ရႏိုင္သေလာက္ အခ်ိန္ဆြဲထိန္း သိမ္းထားေရးအစီအစဥ္ျဖင့္ တရားစြဲဆိုျပီး အမႈကို ၾကားနာစစ္ေဆးေန စဥ္ ဆက္လက္၍ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ ႏွစ္ရွည္လမ်ား ၾကန္႕ၾကာေအာင္ ျပဳလုပ္ၾကမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႕ကိုေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ Kolkata ဗဟိုတရားရံုးသို႕ အမႈကိုေျပာင္းေရြ႕ရန္ အက်ိဳး ေဆာင္ ေရွ႕ေန Ms. Kamini Jaiswal မွ တဆင့္ Delhi ရွိ Supreme Court သို႕ ၃၀၊ ၀၃၊ ၂၀၀၅ ေန႕တြင္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါသည္။ ၎ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို Supreme Court မွ လက္ခံၾကားနာျပီး Supreme Court ၏ ညႊန္ၾကားခ်က္ႏွင့္ ၁၀၊ ၁၀၊ ၂၀၀၆ ေန႕ Port Balia ရွိ Session Court မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို Kolkata တရားရံုးသို႕ ေျပာင္းေရြ႕ခြင့္အမိန္႕ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ယင္းေန႕တြင္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႕လည္း Port Balia အက်ဥ္းေထာင္သို႕ ျပန္လည္ပို႕ေဆာင္ ထိန္းသိမ္းျခင္းခံရပါေတာ့သည္။ ၃၁၊ ၁၀၊ ၂၀၀၆ ေန႕တြင္ Kolkata ရွိ Presidency Correctional Home ေခၚ ဗဟိုအက်ဥ္းေထာင္သို႕ ေရာက္ရွိ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ အမႈကိုၾကားနာရန္ စတင္သည္ႏွင့္ C.B.I က ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္အႏၱရယ္ျပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ တရားရံုးေတာ္ရွိ ျပည္သူမ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ၾကားနာစစ္ေဆးရန္ မသင့္ေတာ္ေၾကာင္း၊ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ စစ္ ေဆးသင့္ေၾကာင္း၊ West Bengal �chief Minister ထံသို႕ စာေရးအေၾကာင္းၾကားခဲ့သျဖင့္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ မွ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ၾကားနာ စစ္ေဆး ရန္ တရားရံုးသို႕ ညြန္ၾကားလႊာေပးပို႕ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အက်ိဳးေဆာင္ေရွ႕ေန Ms.Nandita Haksar ၏ ၾကိဳးပမ္း မႈေၾကာင့္ Kolkata ရွိ္ လူ႕အခြင့္ အေရးအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အတတ္ပညာရွင္၊ အသိပညာရွင္မ်ား အထူးသျဖင့္ Kolkata တြင္ လူအ မ်ား ရိုေသေလးစားမႈကို ခံရေသာ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း အိႏၵိယ တပ္မေတာ္ဖခင္ၾကီး Subhas Chandra Bose ၏ ကြပ္ကဲမႈ ေအာက္တြင္ �Rani Jhonsi� အမ်ိဳးသမီးတပ္ရင္းကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူမ်ားထဲမွ တစ္ ေယာက္ျဖစ္ေသာ Dr. (Col) Lakshuni Sehgal ဦးစီးျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ Solidarity Communittee for Burma�s Freedom Fighters စသည့္ ေကာ္မ တီတစ္ရပ္ဖြဲ႕စည္းကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို တရားရံုးေတာ္ရွိ ျပည္သူ႕ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ၾကားနာစစ္ေဆးရန္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ ္ထံသို႕ ကန္႕ကြက္လႊာကို ေပးပို႕ခဲ့သျဖင့္ ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က သူ၏အမိန္႕စာလႊာကို ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေပးခဲ့သည္။

၎အျပင္ C.B.I သည္ West Bengal အာဏာပိုင္မ်ား၊ ျပည္သူမ်ား နားလည္မႈလြဲ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕အေပၚ စာနာမႈမရွိေစရန္ သတင္း မီဒီ ယာမ်ား မွတဆင့္ သတင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးလြင့္ခဲ့သည္။ ၎၏အက်ိဳးဆက္အျဖစ္ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ဆက္ဆံျခင္းကို ခံၾကရသည္။ ေထာင္အာဏာပိုင္မ်ား၏ ေစခိုင္းခ်က္ ေၾကာင့္ ေထာင္၀ါဒါႏွင့္ အက်ဥ္းသား ၃၀၀-၄၀၀ ခန္႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေနထိုင္သည့္ အေဆာင္ထဲသို႕ ၀ိုင္း၀န္း ၀င္ေရာက္ရိုက္ပုတ္ၾကသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရဲေဘာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထိခိုက္ဒဏ္ရာရခဲ့ၾက သည္။

၎ျပင္ C.B.I သည္ ၎တို႕၏ တရားလိုသက္ေသ ၁၈ ဦးႏွင့္အတူ ေနာက္ထပ္ရသေလာက္ အခ်ိန္ဆြဲေနခဲ့ သည္။ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေၾကာင္းျပ ကာ သက္ေသမ်ား တရားရံုးေတာ္သို႕ လာေရာက္သက္ေသထြက္ဆိုရန္ ၾကန္႕ ၾကာေအာင္ ျပဳလုပ္ေနခဲ့သည္။ အဓိက မ်က္ျမင္သက္ေသ မ်ားျဖစ္ၾကေသာ Operation Leach တြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူ အိႏၵိယ စစ္တပ္မွ အရာရွိသံုးဦးတို႕သည္ တရားရံုးေတာ္သို႕ လာေရာက္ရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေၾကာင္းျပ ျငင္းဆန္ေနခဲ့ ၾကသည္။ ဤအေတာအတြင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို အဓိက တာ၀န္ယူကိုင္တြယ္စစ္ေဆးေနေသာ Session Judge- Ashima Kumar Roy သည္ ရုတ္တရက္ ေျပာင္းေရြ႕ခဲ့သည္။ ေနာက္အသစ္ခန္႕မည့္ တရားသူၾကီးကို ၁၀ လခန္႕ ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ရ သည္။ တရားသူၾကီး ရုတ္တရက္ ေျပာင္းေရြ႕သြားျခင္းသည္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈ ကို ၾကန္႕ၾကာေစရန္ သြယ္၀ိုက္၍ အခ်ိန္ဆြဲျခင္း တမ်ိဳးသာျဖစ္သည္။ Kolkata ရွိ Bichar Bhawan, Session Court တြင္ အမႈကို စတင္ၾကားနာေသာ ၂၉၊ ၀၁၊ ၂၀၀၇ ေန႕မွစ၍ ၁၂၊ ၀၇၊ ၂၀၁၀ ထိ Plea bargaining ျဖင့္ အမႈျပီးျပတ္သည္အထိ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း တရားသူၾကီး ၄ ဦး ေျပာင္းလဲခ်ထားခဲ့သည္။

ေနာက္ဆံုး ႏွစ္ဘက္သက္ေသမ်ားကို စစ္ေဆးျပီးစီး၍ ႏွစ္ဖက္ေရွ႕ေနမ်ား အျပန္အလွန္ေခ်ပျငင္းခုန္မည့္ Argument ကို ၆ လေစာင့္ ဆိုင္း ခဲ့သည္။ ၎ျပီးလွ်င္ တရားသူၾကီးက အမႈကိုဆံုးျဖတ္အမိန္႕ခ်မွတ္ရန္သာ က်န္ေတာ့သည္။ သို႕ ေသာ္ Argument ကို ၆ လအထိ ေစာင့္ေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ အခ်ိန္ဆြဲ ၾကန္႕ ၾကာေနမႈကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့သည့္အျပင္ အမိန္႕ခ်မွတ္ ဆံုး ျဖတ္လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တြင္ ကြင္းလံုးကၽြတ္ လြတ္ ကာ အမႈႏိုင္ေျခရွိေသာ္လည္း C.B.I သည္ Hight Court, Supreme Court စသည့္ အထက္တရားရံုး မ်ားသို႕ အယူခံ၀င္ကာ အတိုင္းအတာမဲ့ အခ်ိန္ဆြဲထားမည္ကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ Plea bargaining ျဖင့္ အမႈကို ျပီးဆံုးေစရန္ ၀၅၊ ၀၅၊ ၂၀၁၀ ေန႕တြင္ တရားသူၾကီးထံ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၃၄ ဦး လက္မွတ္ေရးထိုးကာ ေလွ်ာက္ ထားခဲ့သည္။ C.B.I ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕အၾကား အျပန္အလွန္ ေသေသခ်ာခ်ာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေဆြးေႏြးျပီးမွ Plea bargaining ျဖင့္ အမႈကို အျပီးသတ္ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း တရားသူၾကီး အမိန္႕ခ်မွတ္ ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို႕ထံမွ သိမ္းယူထားခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ပိုင္ ပစၥည္းမ်ား အထူးသျဖင့္ ငါးဖမ္းေလွႏွစ္စီး ႏွင့္ အျမန္ယာဥ္ႏွစ္စီးကို မေပးသည့္အျပင္ ေနာက္ထပ္ လူတစ္ဦး ဒဏ္ေငြ ရူပီေငြ ၆၀၀၀ ကို ေပးေဆာင္ရန္ႏွင့္ ၎ေငြကိ္ု မေပးေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ ၈ လေထာင္က်ခံရမည္ဟု အမိန္႕ခ်မွတ္ျခင္းမွာ တရားမွ်တမႈ မရွိ ေပ။ Under Section 265 B ၏ Plea bargaining ဥပေဒပုဒ္မအရ က်သင့္ျပစ္ဒဏ္၏ထက္၀က္ (၀ါ) သံုးပံုတစ္ ပံုကို က်ခံရမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင္း Section သံုးခုျဖစ္ေသာ 1. U/S 14 Foreigners Act အတြက္ ေထာင္ဒဏ္ တစ္ႏွစ္ႏွင့္သံုးလ၊ ဒဏ္ေငြ ၂၀၀၀၊ ၎ကိုမေပးႏိုင္ လွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ ၃လ။ 2. U/S 5 (B) of the Explosive substance Act ေခၚ ေပါက္ကြဲေစတတ္ေသာ လက္နက္ပစၥည္း ပိုင္ဆိုင္မႈအ တြက္ ေထာင္ဒဏ္ တစ္ႏွစ္ႏွင့္ သံုး လ၊ ဒဏ္ေငြ ၂၀၀၀၊ ၎ကိုမေပးႏိုင္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ ေထာင္ဒဏ္သံုးလ၊ 3. U/S 25-1B of the Arms Act ေခၚ လက္နက္မႈအတြက္ ေထာင္ဒဏ္ ၆ လ၊ ဒဏ္ေငြ၂၀၀၀၊ ၎ကိုမေပးသြင္းႏိုင္လွ်င္ ေနာက္ထပ္ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္လ က်ခံရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ျပစ္မႈသံုးခုေပါင္းလွ်င္ ေထာင္ဒဏ္ သံုးႏွစ္ျဖစ္သည္။ ၎သည္ ကၽြႏု္ပ္တို႕အက်ဥ္း ေထာင္ထဲ ၆ ႏွစ္နီးပါးႏွင့္ အက်ယ္ ခ်ဳပ္ ၇ ႏွစ္ထဲ အက်ံဳး၀င္သြားခဲ့ျပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ဒဏ္ေငြ ၆၀၀၀ ကိုမူ မျဖစ္ မေန ေပးေဆာင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ ဒဏ္ေငြ မေဆာင္ႏိုင္ လွ်င္ ေနာက္ထပ္ ၈ လ ေထာင္က်ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တြင္ ေငြေၾကးအခက္အခဲရွိသည္ကိုသိ၍ ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္ဆြဲႏို္င္ ေအာင္ တမင္တကာ ျပဳလုပ္ ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က Port Blair တြင္ လူတစ္ဦး ရူပီေငြ ၁၀၀၀၀ က် အာမခံေငြ ျဖင့္ အက်ဥ္း ေထာင္ထဲမွထြက္ကာ အျပင္တြင္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ျဖင့္ေနခဲ့စဥ္က တရားရံုးသို႕ ေပးေဆာင္ခဲ့ေသာ ရူပီေငြ ၃ သိန္း ၄ေသာင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေထာင္ထဲသို႕ျပန္၀င္လွ်င္ ျပန္ေပးရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပန္မထုတ္ေပးသျဖင့္ တရားရံုးသို႕ ေလွ်ာက္ထားရာ C.B.I မွ ကန္႕ကြက္၍ တရားသူၾကီးက ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ကို ပယ္ ခ်ခဲ့သည္။ ေငြကိုထုတ္ေပးလွ်င္ ၎ေငြျဖင့္ ဒဏ္ေငြေဆာင္ကာ အျမန္ဆံုး ျပန္လႊတ္ရမည္ကို မလုိလားသျဖင့္ သြယ္၀ိုက္၍ ဟန္႕တားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎ေငြကို ျပန္ယူလိုလွ်င္ အထက္တရားရံုးသို႕ ေလွ်ာက္ထားရ မည္။ အ ထက္တရားရံုးသို႕ ေလွ်ာက္ထားမည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ထပ္ေရွ႕ေနခ သိန္းႏွင့္ခ်ီ၍ ကုန္က်မည္ျဖစ္ျပီး အနည္းဆံုး ၄-၅ လၾကာဦးမည္ျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈကို ဆံုးျဖတ္အမိန္႕မခ်မွတ္ခင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေရွ႕ေနမၾကီး ေဒၚ Nandita Haksar ႏွင့္ NCGUP ၀န္ၾကီး ေဒါက္တာ တင့္ေဆြတို႕ Kolkata သို႕လာျပီး West Bengal အစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ အစပိုင္းတြင္ West Bengal အစိုးရအေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ တို႕ကို ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴႏွင့္ လႊတ္ေပးရန္ သေဘာတူခဲ့ ေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕အမႈ မဆံုးျဖတ္ခင္ သံုးေလးရက္အလို ေနာက္တေခါက္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ West Bengal အစိုးရ သေဘာထားေျပာင္းသြားျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း အမႈျပီးသည့္ တုိင္ ႏိုင္ငံျခားသားမႈႏွင့္ ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊
သို႕ေသာ္ (၁) အထက္တရားရံုးမွ လႊတ္ ေပးရန္ အမိန္႕တစ္စံု တစ္ရာရရွိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း။
(၂) သို႕မဟုတ္ ဗဟုိအစိုးရမွ ျပန္လႊတ္ေပးရန္ အမိန္႕ တစ္စံုတစ္ရာ ရရွိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း
(၃) သို႕မဟုတ္ UNHCR မွ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အျပည့္အ၀ အသိအ မွတ္ျပဳထားေသာ ေထာက္ခံစာရရွိလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဤေနရာ၌ ကၽြန္ေတာ္တို႕တြင္ ရရွိထားသည့္ UNHCR မွ အသိအမွတ္ျပဳထုတ္ေပးထားေသာ Under Cansinderation Certificate ျဖင့္ အျခား ဒုကၡသည္မ်ား အိႏၵိယႏိုင္ငံအတြင္း သြားလာေနထိုင္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ခြင့္မျပဳဘဲ ျငင္းပယ္ထားသည္။
(၄) သို႕မဟုတ္ တတိယႏိုင္ငံတစ္ခုခုမွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ကို ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခိုလႈံခြင့္ျပဳကာ လာေရာက္ယူေဆာင္လွ်င္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ သူတို႕အေန ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ျပန္လႊတ္ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ သို႕ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕တြင္ ဤအခ်က္မ်ားႏွင့္ တခုမွမ ျပည့္စံုျဖစ္ေန သည္။

(၁) အထက္တရားရံုးမွ လႊတ္မိန္႕ရရန္ ေလွ်ာက္ထားလွ်င္ အနည္းဆံုး ၆ လ၊ အမ်ားဆံုး တစ္ႏွစ္အထက္ထိ ၾကာႏိုင္သည္။
(၂) ဗဟိုအစိုးရသည္ ကၽြန္ ေတာ္တုိ႕ကို ဖမ္းဆီးတရားစြဲထားေသာေၾကာင့္ ဗဟုိအစိုးရအေနျဖင့္ ျပန္လႊတ္ရန္ အမိန္႕ တစ္စံုတစ္ရာ ထုတ္ ျပန္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။
(၃) တတိယႏိုင္ငံတစ္ခုခုက ဒုကၡသည္အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးခုိလႈံခြင့္ေပးရန္မွာ UNHCR မွ တ ဆင့္ သြားရမည္ျဖစ္သည္။
(၄) UNHCR က ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳကာ ဒုကၡသည္ကဒ္ျပား ထုတ္ေပး ရန္မွာလည္း Delhi ရွိ UNHCR ကိ္ုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ သြားေရာက္ေတြ႕ဆံုကာ စစ္ေဆးေမးျမန္း စီစစ္ခံျပီးမွ ျဖစ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ UNHCR ႏွင့္ အိႏၵိယအစိုးရအၾကား သေဘာ တူညီမႈအရ UNHCR ကိုယ္စား လွယ္မ်ားသည္ New Delhi အျပင္သို႕ ထြက္ကာ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားလိုသူမ်ားႏွင့္ေတြ႕ဆံုခြင့္မ ရွိ။ မူအရ UNHCR ကိုယ္စားလွယ္မ်ား Kolkata အက်ဥ္းေထာင္သို႕ လာေရာက္ကာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ႏွင့္ လူေတြ႕စစ္ ေဆးရန္မျဖစ္ႏိုင္သလို ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို လည္း အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွ News Delhi သို႕ UNHCR ကိုယ္စား လွယ္မ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုရန္ သြားေရာက္ျခင္းကိုလည္း ပိတ္ပင္ထားသျဖင့္ အိႏၵိယအစိုးရသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လြတ္လမ္းအားလံုးကို ပိတ္ဆို႕ေခ်ာင္ပိတ္ကာ စနစ္တက်ဖန္တီး အခ်ိန္ဆြဲ ဆက္လက္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနၾကပါသည္။ ၎အျပင္ အိႏၵိယအစိုးရသည္ မဗာျပည္တြင္ November 7 ေန႕က်င္းပ မည့္ နအဖ စစ္ အစိုးရ ေရြးေကာက္ပြဲကို အသိအမွတ္ျပဳမည္ဟု ေလသံပစ္ေနပါသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ဗမာျပည္ သို႕ ျပန္ပို႕ရန္ ရည္ရြယ္ထားပံုရပါသည္။ ယင္းေၾကာင့္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲျပီးသည့္အထိ အခ်ိန္ တစ္စံု တစ္ရာရရန္ ဥပါယ္တံမွ်ဥ္ျဖင့္ အခ်ိန္ဆြဲေနျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဗမာစစ္အစိုးရလက္သို႕ လြဲ ေျပာင္းျခင္းခံရလွ်င္ လူမဆန္စြာ ညွင္းပမ္း ႏွိပ္စက္ခံ ရကာ ဆက္လက္၍ ႏွစ္ရွည္လမ်ား အက်ဥ္းက်ခံရမည္ျဖစ္ပါ သည္။ အေၾကာင္းမွာ ေရြးေကာက္ပြဲျပီး၍ တက္လာေသာ အစိုးရသည္ လည္း ယခုလက္ရွိ နအဖ စစ္အစိုးရ အ ထူးသျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊ၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစေရး အစီအစဥ္အရ ႏိုင္ငံတကာ အ သိုင္းအ၀ိုင္းက သူတို႕ကို လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳလာေစရန္ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုကို လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားရန္ စနစ္ တက် ဖန္တီးထားေသာ အရပ္သားအစိုးရအမည္ခံ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ဆက္လက္အုပ္စိုးၾကမည္ျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤသည္ကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ အိႏၵိယအစိုးရ၏ သေဘာထားႏွင့္ေပၚလစီကို သိႏိုင္ေပသည္။ ၎တို႕သည္ NUPA ႏွင့္ KNU အေပၚ သေဘာထားမဟုတ္။ ရခိုင္တမ်ိဳးသားလံုး၊ ကရင္လူမ်ိဳးတခုလံုးႏွင့္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႕ အခြင့္အေရးအတြက္ နအဖ စစ္အစိုးရကုိ တိုက္ပြဲ၀င္ဆန္႕က်င္ေနၾကေသာ ဗမာျပည္သူျပည္သားအားလံုးအေပၚ အိႏၵိယအစိုးရ၏သေဘာထားျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ အမ်ိဳးသားမ်ား တန္းတူေရး၊ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ လူ႕အ ခြင့္အေရးတို႕အတြက္ နအဖ စစ္အစိုးရကို ဆန္႕က်င္တိုက္ပြဲ၀င္ေနၾကေသာ NUPA ႏွင့္ KNU မွရဲေဘာ္ မ်ားျဖစ္ ၾကသည္ကို အိႏၵိယအာဏာပိုင္မ်ားက အတိအလင္း၀န္ခံထားျပီးျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ သို႕ အိႏၵိယ အာဏာ ပိုင္မ်ား၏ ဖ္ိတ္ေခၚခ်က္ျဖင့္လာေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ အိႏၵိယ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိ Lt. Cal Gtewal သည္ ဤအမႈကိစၥ၏ အဓိကတရားခံျဖစ္ပါသည္။ သူသည္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အယံုသြင္းကာ ကၽြန္ ေတာ္တို႕ထံမွ ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ရယူခဲ့သည္။

ေနာက္ဆံုး ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႕အစည္း မ်ားကို သစၥာေဖါက္ကာ ဗမာစစ္အစိုးရအလိုအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေခါင္းေဆာင္ မ်ား ကို ရက္ရက္စက္စက္ ဥပ ေဒမဲ့ သတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ အိႏၵိယအစိုးရသည္ Lt. Cal Grewal ၏လုပ္ရပ္မွားမ်ားကို သိရွိခဲ့ေသာ္လည္း အ ေရးမယူသည့္အျပင္ ရာထူးပင္တိုးေပးခဲ့ေသးသည္။ အိႏၵိယအစိုးရ၏ အေရွ႕ေမွ်ာ္ ေပၚလစီႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းျပည္မွ သဘာ၀တြင္း ထြက္ ပစၥည္းမ်ား၊ ေရနံႏွင့္ဂတ္စ္တို႕ကို ေစ်းႏႈန္းခ်ိဳသာစြာျဖင့္ ရရွိေရး၊ အိႏၵိယ အေရွ႕ ေျမာက္ဖက္ရွိ သူပုန္မ်ားအေရးကို ကိုင္တြယ္ ေျဖ ရွင္းေရးအတြက္ နအဖ စစ္အစိုးရကို ႏွစ္သိမ့္ေခၽြးသိပ္ရန္ ကၽြန္ ေတာ္တို႕ကို ဓါးစာခံအျဖစ္ အသံုးျပဳထားသည္။ အိႏၵိယ-ဗမာ- တရုတ္ အစိုးရတို႕၏ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သားေကာင္ျဖစ္ေနၾကရသည္။

အိႏၵိယ စံုစမ္းစစ္ေဆးေရးအရာရွိမ်ားကိုယ္တိုင္က ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ NUPA ႏွင့္ KNU မွ ရဲေဘာ္မ်ားျဖစ္ဟု စံုစမ္းေဖၚထုတ္ ထားပါ လွ်က္ အိႏၵိယလြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲကာလအတြင္း ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕အစိုးရကို လက္နက္ ကိုင္ ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ခဲ့ေသာ Dr. (Cal) Lakshmi Sahgal တို႕လို Freedom Fighter ေဟာင္းမ်ား Dr. Ashok Mitra (West Bengal) ဘ႑ာေရး၀န္းၾကီးေဟာင္း)၊ Sumit Chakravartt (Affairs Weekly အယ္ဒီ တာ)၊ Surendra Mahon (ပါလီမာန္အမတ္ေဟာင္း)၊ Sujata Bhadra (Association for Protection of Democratic Rights (APDR) အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးကဲ့သုိ႕ West Bengal မွ အတတ္ပညာရွင္၊ အသိ ပညာရွင္မ်ား က ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို Freedom Fighters မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားဟု အသိအမွတ္ျပဳထား သည္ကို အိႏၵိယအစိုးရက မသိ က်ိဳးကၽြန္ ျပဳကာ Freedom Fighters မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားဟု အသိအ မွတ္မျပဳဘဲ အက်ဥ္းေထာင္ထဲတြင္ သာမန္ရာဇ၀တ္မႈ က်ဴးလြန္သူမ်ားႏွင့္ တန္းတူထားဆက္ဆံကာ သာမန္အ က်ဥ္းသားမ်ားရရွိေသာ အနိမ့္ဆံုးအခြင့္အေရးမ်ားျဖင့္ အစားအေသာက္ကအစ အလြန္ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ အေနအ ထားျဖင့္ ထားရွိျခင္းမွာ အလြန္၀မ္းနည္းဖြယ္ရာျဖစ္ပါသည္။ အိႏၵိယႏိုင္ငံကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ေနေသာ အဖြဲ႕အ စည္းမ်ားကို ေလယာဥ္ေပၚမွ ေလထီးျဖင့္ခ်ကာ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္မ်ား ေရာင္းခ်ခဲ့ေသာ အဂၤလန္ႏိုင္ငံ သား အဂၤလိပ္ လူမ်ိဳး Peter Bleach ကဲ့သို႕ ႏိုင္ငံတကာ လက္နက္ေမွာင္ခိုသမားကို ေထာင္ထဲတြင္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားတစ္ဦးရရွိေသာ အထူး အခြင့္ အေရး မ်ားေပးကာ အိႏၵိယ အက်ဥ္းေထာင္သမိုင္းတြင္ တခါမွ မရွိခဲ့ ဘူးေသာ ေထာင္ထဲတြင္ Type-writer သံုးစြဲခြင့္ စသည့္ အထူး အခြင့္အေရးမ်ား ေပးထားခဲ့သည္။ ဤသို႕ျဖင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယလူမ်ိဳးတို႕၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ပ်က္စီးေအာင္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ လံုျခံဳ ေရးကို အမွန္တကယ္ ျခိမ္းေျခာက္ခဲ့သူ Peter Bleach ကို လက္နက္ေရာင္း၀ယ္မႈျဖင့္ တရားရံုးမွ ေထာင္ဒဏ္တသက္ အမိန္႕ခ်မွတ္ ထားျပီးပါလွ်က္ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႏွစ္ ၄၄ ရက္က်ခံျပီး အိႏၵိယသမၼတၾကီး၏ လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ျဖင့္ အက်ဥ္း ေထာင္မွ အျပီးပိုင္ လႊတ္ေပးႏိုင္ခဲ့ေသးလွ်င္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ အက်ိဳးစီးပြားကို မည္သည့္အခါမွ ထိခိုက္နစ္နာ ေအာင္ မျပဳလုပ္ခဲ့ေသာ အိႏၵိယႏိုင္ငံ၏ လံုျခံဳေရးအတြက္ ပူေပါင္းကူညီေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကို အိႏၵိယသမၼတၾကီး၏ လြတ္ျငိမ္း ခ်မ္းသာခြင ့္ျဖင့္ အလ်င္အျမန္ လႊတ္ေပးရန္မွာ လုပ္ သင့္လုပ္ထိုက္ေသာ ကိစၥျဖစ္ေလသည္။

အိႏၵိယျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္လည္း ကၽြႏ္ုပ္တို႕သည္ အိမ္နီးနားခ်င္းေကာင္းပီသစြာ အိႏၵိယႏိုင္ငံႏွင့္ ႏွစ္ေပါင္း ရာ ေထာင္ခ်ီ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူတကြ ယဥ္တြဲေနထိုင္လာခဲ့ၾကျပီး ျဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႕လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ရ သည့္အခ်ိန္ကာလမ်ားတြင္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ရိုင္း ပင္းကူညီကာ နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္ ကၽြန္သေဘာက္ဘ၀မွ လြတ္ေျမာက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကသည္။ လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႕ ျပည္သူ မ်ားသည္ အလြန္ရက္စက္ ေကာက္က်စ္ေသာ စစ္အစိုးရ၏ ဖိႏွိပ္ညွဥ္းပမ္းမႈေအာက္တြင္ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာမ်ား ညႈိးႏြမ္းကာ အလြန္ ဆင္းရဲ က်ပ္တည္း လူေတာမတိုးႏိုင္ေသာ အေျခအေနတြင္ ဆိုက္ေရာက္ေနပါသျဖင့္ ဗမာျပည္တြင္ အမ်ိဳးသားမ်ား တန္းတူေရး၊ ဒီမို က ေရစီေရးႏွင့္ လူ႕အခြင့္အေရးတို႕အတြက္ ဒုတိယအၾကိမ္ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ ဆင္ႏြဲေနၾက ေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႕ကို ကူညီရိုင္းပင္းသည့္ အ ေန ျဖင့္ ကမၻာတြင္ အၾကီးဆံုးဒီမိုကေရစီ တိုင္းျပည္မွ ႏိုင္ငံၾကီးသား မ်ားျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ အမွန္တရားဖက္မွ ရပ္တည္ျပီး ကူညီ ေဆာင္ ရြက္ေပးၾကပါရန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရခုိင္ႏွင့္ကရင္ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ ၃၄ ဦးတို႕သည္ အလြန္ၾကမ္းတမ္းရွည္လ်ားလွေသာ ၁၂ ႏွစ္ကာလ ကို ခက္ခက္ခဲခဲ စိတ္ရွည္သည္းခံစြာျဖတ္သန္းခဲ့ဲရျပီး ျဖစ္ပါသျဖင့္ အလြန္ ပင္ပန္းလွေပျပီ။ အိႏၵိယ အာဏာ ပိုင္မ်ား၏ ေနာက္ထပ္ အတိုင္း အတာမဲ့ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမႈကို ေရွာင္ရွားႏိုင္ရန္ႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ ၃၄ ဦးတို႕ အလ်င္အျမန္ လံုျခံဳစြာ လြတ္ေျမာက္ေရး အတြက္ ရခုိင္ျပည္သူျပည္သားမ်ား၊ ကရင္လူထုႏွင့္ ျပည္ တြင္းျပည္ပ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သား ဗမာျပည္သူမ်ား မိမိတို႕တက္ႏိုင္သည့္ ဘက္မွ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ေဆာင္ ရြက္ေပးၾကပါရန္ ေလးစားစြာ အသိေပး အေၾကာင္းၾကားအပ္ပါသည္။

သစၥာျဖင့္
၁။ စိုးႏိုင္
၂။ သိန္းေအာင္ေက်ာ္
၃။ ဓညလင္း
၄။ သိမ္းေအာင္ေက်ာ္
၅။ ခိုင္စိုးလင္း
၆။ ခိုင္စံသိန္း
၇။ ခ်န္ဒူး
၈။ မင္းသာထြန္း
၉။ ေဇာ္လင္း
၁၀။ ေမာလီ
၁၁။ ခိုင္သာျမ
၁၂။ ထြန္းရီ
၁၃။ ေအာင္ႏိုင္၀င္း
၁၄။ မ်ိဳးျမတ္
၁၅။ ေမာင္ခင္ေအး
၁၆။ ေအာင္ေဇာ္မင္း
၁၇။ ရဲထက္
၁၈။ ေမာင္ညိုစိန္
၁၉။ ခိုင္ေရႊလင္း
၂၀။ ခိုင္လွ
၂၁။ စိုးစိုး
၂၂။ ခင္ေမာင္ၾကည္
၂၃။ မိုးမင္းထြန္း
၂၄။ လူလူ
၂၅။ ဖိုးခ်ိဳ
၂၆။ ေခးတိ
၂၇။ ေစာဘုိ
၂၈။ ဒါေအး
၂၉။ ဆန္းလြင္
၃၀။ ခ်ာတိုးတိုး
၃၁။ ေမာင္ႏိုင္
၃၂။ ေရြလာ
၃၃။ ယြာေဟးသား
၃၄။ ခ်ာမူေခ်

ေခတၱ

Presidency JaiL
Alipone, Kolkata-27
West Bengal, India