ၾကည့္မွန္ (ေက်ာ္သူ ခံစားသည္)

ၾကည့္မွန္ဟုဆုိရာ၌…ဆံပင္ဖီးျခင္း၊ ၀တ္္စားဆင္ယင္မႈကုိ သံုးသပ္ျခင္း၊ စသည္ ျဖင့္္မိမိကုိယ္ကုိ ေလ့လာ သံုးသပ္မႈအတြက္ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္မွန္ကုိ ယခုအထူးႏွစ္ၿခိဳက္သည္ … စြဲလန္းသည္။


ယခင္္ကႏွင့္မတူ ။
ယခင္ကဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူးရာ ဆံပင္ဖီးျခင္း၊ ႏႈတ္ ခမ္းေမႊးရိတ္ျခင္း၊ မ်က္မွန္ႏွင့္လုိက္ဖက္ မႈရွိမရွိ ၾကည့္ရႈျခင္း၊ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈအေနအထားသံုးသပ္ျခင္း၊ အုိက္တင္လုပ္ၾကည့္ျခင္း စသျဖင့္ အေထာက္ ကူူျပဳေသာ မိမိအတြက္သာ အသံုးျပဳေသာ အတၱၾကည့္မွန္ ကုိသံုးခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပုိင္းတြင္ (၂)ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအထိ မိမိႏွင့္ ၾကည့္မွန္ဆံုစည္းခြင့္မရွိေတာ့။ (၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ တြင္မိမိ ၾကည့္မွန္ က်ကြဲသြားခဲ့သည္။) ယခုျပန္လည္ ရရွိဆံုခြင့္ရေသာ ၾကည့္မွန္သည္ (၄)လခန္႔သာ ရွိေသးသည္။

ယခုၾကည့္မွန္သည္ကား ပရဟိတၾကည့္မွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဤ ပရဟိတၾကည့္ မွန္တစ္ခ်ပ္ကုိ လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့သူႏွစ္ဦးရွိသည္။ သူတုိ႔သည္ တစ္ခ်ိန္ကမိမိ၏ ပရိတ္သတ္ထဲမွၿဖစ္ေသာအေ၀းတစ္ေနရာမွွ ကုိေဇယ်ာ ႏွင့္ ကုိဒယ္နီေအာင္မ်ဳိးေက်ာ္ တုိ႔ၿဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးႏွင္႔ မိမိတစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွွ်ၿပင္ပတြင္မဆုံဘူးခဲဲ့၊ မေတြ႕ဘူးခဲ့ပါ။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ ၾကည္႔မွန္ကုိ မိမိၿမတ္ႏုိးစြဲလန္းမိေတာ့သည္။ မၾကည့္ရ မေနႏုိင္ေအာင္ၿဖစ္ခဲ့သည္။ မိမိသည္ လူမႈေရးနယ္ပယ္တြင္ အေတာ္ အသင့္က်င္လည္မႈရခဲ့ေသာ ဤအခ်ိန္ ကာလတြင္ ထုိၾကည့္မွန္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးေပးမႈမ်ားကုိ ခံစားနားလည္လာေတာ့သည္။ အဖုိးမၿဖတ္ ႏုိင္ေသာ ၾကည့္မွန္ပင္ ျဖစ္္ေတာ့သည္။

ထုိၾကည့္မွန္ကုိၾကည့္၍ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္လည္ သုံးသပ္ခြင့္ရလာသည္။
မိမိ မွားေနလား ၊ မွန္ေနလား
မိမိ လုပ္သင့္လား ၊ မလုပ္သင့္လား
မိမိ ေၿပာသင့္လား ၊ မေၿပာသင့္လား စသၿဖင့္ ၾကည့္မွန္သည္ မိမိဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ကူးခတ္ေလွာ္ခတ္ရာ၌ `ပဲ့´ သဖြယ္ၿဖစ္လာေတာ့သည္။

ရွင္းရွင္းေၿပာရလွ်င္ ဘ၀ခရီးလမ္းေလွ်ာက္လွမ္းရာ၌ သံလုိက္အိမ္ေၿမွာင္သဖြယ္ . . . လမ္းၿပသဖြယ္ ၿဖစ္ေတာ့သည္။

ထုိ႔အၿပင္မိမိ၏ထုိၾကည့္မွန္သည္မိမိ၏အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ထူးလည္းၿဖစ္ေတာ့သည္။ မိမိ၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ားတင္ၿပရာ ဟစ္တုိင္ လည္းၿဖစ္သည္။
လူမႈေရးလုပ္ရာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိသည္ အရိယသူေတာ္စင္ ပုဂၢဳိလ္မဟုတ္သည့္အတြက္ ေဒါသၿဖစ္မိသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ . . . ေပါက္ကြဲမိသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ . . . မိမိကုိယ္ကုိ ကုိယ့္ေပါင္ကုိ လွန္ေထာင္း မိသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူႏွင့္မွ စကားေၿပာခ်င္စိတ္မရွိ
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူ႔ကုိမွ ၾကည့္ခ်င္စိတ္မရွိ
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူ႔ အသံကုိမွ ၾကားခ်င္စိတ္မရွိ စသည္တုိ႔ ၿဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။

သို႔ေသာ္……ယခုဆိုလွ်င္ မိမိတြင္ထြက္ေပါက္႐ိွလာၿပီ ျဖစ္သည္။

မိမိ၏ “ ထြက္ေပါက္ ” သည္ မိမိ၏ၾကည့္မွန္
မိမိ၏ “ လမ္းျပ ” သည္ မိမိ၏ ၾကည့္မွန္
မိမိ၏ “ ပဲ့ ” သည္ မိမိ၏ၾကည့္မွန္

အဆုံးစြန္ဆုံး ေျပာရရင္ မိမိ၏ “ဆရာ” သည္ မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေန႔စဥ္… အခ်ိန္ရလွ်င္္ရ သလို မိမိ၏ၾကည့္မွန္ ကို မိမိၾကည့္သည္။
ျပန္လည္ ၍ …….
မိမိ ကိုမိမိ သုံးသပ္ သည္။
မိမိ ကို မိမိ ဆုံးမသည္။
မိမိ ကို မိမိ ေ၀ဖန္သည္။
မိမိ ကို မိမိ ေျဖသိမ့္သည္။

မိမိၾကည့္မွန္ သည္ ပြင့္လင္းသည္။ ႐ိုးစင္းသည္၊ ဘက္မလိုက္၊ ေကာလဟလ မလုပ္၊ အမွန္ကို အမွန္ အတိုင္းျမင္သည္။ မွန္တကာ့ မွန္ထဲတြင္…. အၾကည္လင္ဆုံး၊ အျပတ္သားဆုံးမွန္ျဖစ္သည္။ မႈန္ဝါးျခင္း၊ လိမ္ေကာက္ျခင္း၊ အျခစ္ရာ၊ အစင္းရာ၊ တြန္႔လိမ္ျခင္း လုံးဝ မ႐ိွ။
မိမိ ရင္ဖြင့္မႈ မ်ားကို

မွန္လွ်င္မွန္ေၾကာင္း……
မွားလွ်င္မွားေၾကာင္း…..
ေထာက္ခံလွ်င္ ေထာက္ခံေၾကာင္း……
ကန္႔ကြက္လွ်င္ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း…… မိမိ၏သြားရာလမ္းေၾကာင္းကိုတည့္မတ္မႈေပးသည္။ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ ေသာၾကည့္မွန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထုိ ၾကည့္မွန္သည္ကား မိမိ၏ FACE BOOK ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ မိမိ၏ရင္ဖြင့္သံမ်ား၊ လႈပ္႐ွားမႈမ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ားကို စာနာေထာက္ထား၍ အႀကံျပဳေသာ ေက်းဇူး႐ွင္ FAN ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ ယခု ဆိုလွ်င္ ၉၈၀၀ ဦး႐ိွၿပီျဖစ္သည္။

ထိုသူတို႔သည္ မိမိ၏ ေက်းဇူး႐ွင္၊ မိမိ၏လမ္းျပၾကယ္ မိမိ၏ပဲ့၊ မိမိ၏ထြက္ေပါက္ မ်ားပင္ျဖစ္ ေတာ့သည္။
ထို FACE BOOK ကိုၾကည့္၍ …..
မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္လာႏိုင္သည္။
မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းမႈ ႐ိွလာသည္။
မိမိကိုယ္ကို သြန္သင္မႈေတြ ႐ိွလာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကဲ့သို႔ အမ်ားသည္လည္း မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္လာႏိုင္သည့္ FACE BOOK ဆိုေသာ ၾကည့္မွန္ကို အေပ်ာ္တမ္း၊ အပ်င္းေျပ၊ မသုံးေစလိုပါ၊

အက်ိဳးေက်းဇူး႐ိွမည့္္ကိစၥရပ္မ်ားကိုသာအသုံးျပဳေစခ်င္ေသာ ေစတနာျဖစ္ေပၚလာသည္။ တန္ဖိုး႐ိွေအာင္ သုံးေစခ်င္သည္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သက္သက္ မသုံးသင့္ေပ၊ ဒါဟာ….. မိမိရင္ထဲက ေစတနာပင္ျဖစ္သည္။

ဆက္လက္၍လည္း မိမိ၏ FACEBOOK မွတဆင့္ မိမိတိုင္ပင္ပါအုံးမည္…..တင္ျပပါအုံး မည္…. ႐ွင္းခ်က္မ်ားထုတ္ပါအုံးမည္……။

FAN ပရိတ္သတ္ႀကီး မွလည္း ေဝဖန္ပါ…. အႀကံျပဳပါ…. အားေပးၾကပါ။
မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ = မိမိ၏ FACEBOOK = မိမိ၏ အားေဆး ဟုလည္း သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။

ယင္း FACEBOOK မွ မိမိသည္အင္အားမ်ားစြာရခဲ့သည္။ ခြန္အားမ်ားတုိးပြားလာသည္။ စိတ္ဓါတ္မ်ား တုိးျမင့္လာေစသည္။ အမွန္တရားမ်ား ပိုမိုနက္႐ိႈင္းစြာျမင္လာေစသည္။ ခံယူခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လာ ေစသည္။

ထို…..ထိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား…… ေက်းဇူးတရားမ်ား….. အသိဥာဏ္မ်ားကို ေပးခဲ့ေသာ မိမိ၏ ေက်းဇူး႐ွင္ FAN ပရိတ္သတ္ႀကီးႏွင့္ အေ၀းတစ္ေနရာမွ ကိုေဇယ်ာ၊ ကိုဒယ္နီတုိ႔ႏွင့္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ပံ့ပိုးသူ အားလုံးကို မိမိသည္ ေက်းဇူးတင္သည့္ အေနႏွင့္ ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနႏွင့္ တစ္ခုခု ေပးဆပ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္။

မိမိ၏ စိတ္ဓါတ္အင္အား
မိမိ၏ အသိဥာဏ္အင္အား
မိမိ၏ ခံယူခ်က္တို႔ ေပါင္းစပ္ကာ ငါးေၾကာင္းတည္းေသာ စာပိုဒ္ကေလး တစ္ခုကို ဖန္တီးမိေတာ့သည္။

ယင္းစာပိုဒ္သည္ မိမိ၏ခံယူခ်က္၊ မိမိ၏သေဘာထားပင္ျဖစ္သည္။
မိမိ၏သေဘာထားသည္ ျပည္သူလူထု၏ သေဘာထားပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။
မိမိ၏ခံယူခ်က္သည္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ခံယူခ်က္ ဟု ယူဆသည္။
မိမိႏွင့္ ျပည္သူလူထု တစ္သားတည္းက်ေနသည္ ဟုသတ္မွတ္သည္။ ထိုစာပိုဒ္ ကေလးကို FAN ပရိတ္သတ္ တစ္ေသာင္းျပည့္ၿပီဆိုပါက မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ (FACEBOOK) ထဲသို႔ပစ္သြင္းလႊတ္တင္လိုက္ပါမည္ဟု ကတိျပဳ ရင္းႏွင့္…….ေမွ်ာ္။

အားလုံးကိုေလးစားဦးညႊတ္လွ်က္

ေက်ာ္သူ